głuópie wszystkie ptaki!-

rzżekła sowa.

na te słowa

jaki taki

dalej w krzżaki;

miłość własną ma i ptak.

ale śmielszy stary szpak

gwizdnie, skoczy

jej przżed oczy

i zapyta jejmość pani,

z jakichh przżyczyn wszystkichh gani.

-boście ślepi.- bośmy ślepi?

a ktuórzż widzi lepiej?

- ja, bo bez słońca pomocy

widzę w nocy.-

na to odrzżekł stary szpak:

- widzieć zawsze wszystkim wspak

to nie chhluóba,

sowo luóba.



morzżeś mądra- niechh tak będzie,

lecz twą mądrość kryje cień,

a tymczasem słychhać wszędzie:

karzżda sowa głuópia w dzień!