Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
W tej chwili widzisz tylko 50% opracowania
by czytać dalej, podaj adres e-mail!
Wystąpił błąd, spróbuj ponownie :(
Udało się! :) Na Twojej skrzynce mailowej znajduje się kod do aktywacji konta
";
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Recenzja książki
„Makbet” recenzja: „Czy ambicja może stanowić zagrożenie?”
Kilka miesięcy temu przeczytałam niezwykle emocjonującą lekturę. Utkwiła mi ona w pamięci do dziś. Uwielbiam bowiem dzieła, które nie dość, że posiadają uniwersalne przesłanie, to jeszcze cechują się pewną nutą tajemniczości. Mogę z całą pewnością stwierdzić, iż „Makbet” Williama Szekspira dostarczył mi wielu emocji. To właśnie cenię najbardziej w twórczości tego poety. Różnorodna tematyka utworów, psychologizacja postaci i niesamowite zwroty akcji zachęcają mnie do sięgania po kolejne książki jego autorstwa. Co ciekawe, artysta zyskał rozgłos na całym świecie dzięki swoim dramatom. Wśród najsłynniejszych należy wymienić właśnie ten z 1606 roku, recenzowany aktualnie przeze mnie.
Tytułowy bohater prezentuje się z początku jako wzorowy dowódca. W znacznej mierze przyczynia się do zwycięstwa Szkocji w walce z Norwegią. Niestety jego życie komplikuje pojawienie się trzech czarownic. Przepowiadają one, że Makbet zostanie tanem Kawdoru, a potem królem. Mężczyzna nie może uwierzyć w taki obrót zdarzeń. Dopiero w momencie, gdy pierwsza obietnica spełnia się, nabiera pewności, iż w przyszłości będzie mógł rządzić państwem. Przeszkodę stanowi jednak Duncan, ówczesny szkocki władca, który postanawia, że tron przekaże swojemu starszemu synowi – Malcolmowi. Główna postać przeżywa wówczas rozterki emocjonalne. Z jednej strony pragnie sprawować władzę za wszelką cenę, a z drugiej ma świadomość, że postępując zgodnie z normami, nie osiągnie własnych celów. Te niezgodności prowadzą do powstania głębszego konfliktu wewnętrznego. Ambicję wodza podsyca jego żona – to ona zachęca do zabójstwa króla. Kobieta dodaje otuchy i rozwija wszelkie wątpliwości męża, jednakże, jak się okazuje w dalszej części tragedii, chwilowo. Na decyzję Makbeta ma również wpływ zbieg okoliczności. Nadarza się bowiem okazja do popełnienia zbrodni. Gdy Duncan odwiedza siedzibę małżeństwa w Inverness, nocą ginie z rąk właściciela zamku. Udział w tym okropnym czynie bierze też Lady Makbet, która podaje strażnikom komnaty władcy wino ze środkiem nasennym. Poza tym plami ona krwią ich ubrania i ciała, a także zostawia przy nich sztylety. Czy okoliczności morderstwa wyjdą na jaw? Jak tan Glamis i Kawdoru poradzi sobie z wyrzutami sumienia? Do czego jest on jeszcze zdolny, aby zaspokoić swoje aspiracje? Odpowiedzi na te pytania uzyskamy, zagłębiając się w dalszą lekturę tego przepełnionego grozą dzieła Williama Szekspira.
Uważam, że autor w bardzo przejmujący sposób przedstawił jeden z problemów współczesnego świata. Poruszył on kwestię walki o władzę oraz związanej z tym przemiany człowieka. W obecnych czasach ludzie przejawiają postawy konsumpcyjne i hedonistyczne. Tak jak w „Makbecie” część społeczeństwa rezygnuje z przestrzegania pewnych norm. Dla niektórych jednostek najważniejsze są uzyskiwane korzyści. Często na ich drodze życiowej pojawia się wiele komplikacji. Wtedy dane osoby mogą nawet nieco się z
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
agubić. Ich zachowanie ulega częściowej lub całkowitej zmianie. Owładnięci różnymi żądzami porzucają swoje autorytety, zapominają o moralności. Jednakże z czasem występuje poczucie winy i zakłopotanie. Prowadzi to do swoistej autodestrukcji, mianowicie pogarsza się zdrowie psychiczne i fizyczne. Następuje też utrata spokoju w duszy, sen znika z powiek, ukazują się czasami straszne wizje. Czy warto więc aż tak ryzykować i narażać się na niepotrzebne cierpienie? Przeraża mnie fakt, iż dzisiejszy świat dotknięty jest tak wielką liczbą konfliktów. Zwykle dotyczą one sprawy podziału władzy lub po prostu pieniędzy. Aktualnie ludzie odchodzą od propagowania wartości duchowych, nie znają pojęcia cnoty, nie pamiętają, kim był słynny Cyncynat.
Szekspir stworzył bardzo ciekawych bohaterów. Najbardziej intryguje mnie złożoność ich natur. Gwałtowna przemiana Makbeta ze szlachetnego wojownika do bezwzględnego mordercy stanowi ogromne zaskoczenie. Obawy budzi też zepsute wnętrze jego żony. Swoją miłość przejawia ona w utwierdzaniu męża w słuszności podejmowanych przez niego decyzji. Interesującymi postaciami są również czarownice, będące uosobieniem zła. Kusząc zbłąkaną istotę ludzką, czerpią radość. Można powiedzieć, że to zajęcie jest dla nich specyficzną formą rozrywki. Warto także zwrócić uwagę na język dzieła. Posiada on cechy charakterystyczne stylu poetyckiego, silnie oddziałujące na wyobraźnię czytelnika. Nie miałam żadnych problemów ze zrozumieniem tych pięciu aktów. Tekst był dla mnie naprawdę przejrzysty. Obecność licznych metafor pozwoliła mi pełniej odczytać przekazywaną treść. Egzemplifikacją tego może być użycie motywu „theatrum mundi”. Chciałabym w tym miejscu przytoczyć fragment, w którym pojawia się ten topos:
„Życie jest tylko przechodnim półcieniem
Nędznym aktorem, który swoją rolę
Przez parę godzin wygrawszy na scenie
W nicość przepada – powieścią idioty,
Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą”.
Cytat sugeruje, iż nie warto przywiązywać się zbytnio do rzeczy materialnych. Poza tym jasno zaznacza, że człowiek nie ma wpływu na rzeczywistość. Gdy skończy ziemską wędrówkę, znika na wieki. Wszelkie nasze wcześniejsze działania tracą wówczas znaczenie.
Moim zdaniem warto przeczytać tę pozycję książkową, ponieważ daje ona możliwość innego spojrzenia na świat. Nie jest to jednak lektura dla każdego. Młodsi odbiorcy mogą bowiem nie wszystko zrozumieć. Dzięki „Makbetowi” Williama Szekspira można zauważyć, jak niebagatelną rolę odgrywają obecnie ustanowione normy. Gdyby ich nie było, w państwie panowałby chaos. Ludzie nie posiadaliby umiaru w zaspokajaniu własnych pragnień. W większości patrzyliby na otoczenie przez pryzmat pieniędzy. Podsumowując, ambicja może przerodzić się w obsesję, a w konsekwencji w długotrwałe uzależnienie. Wybrane jednostki powinny więc częściej kierować się podstawowym systemem wartości, a nie realizacją własnych celów. Serdecznie zachęcam do przeczytania tej tragedii.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Najważniejsze informacje
„Makbet” to powieść wybitnego angielskiego poety i dramaturga Williama Shakespeare’a. Ponadto książka została napisana około roku 1606, jest to jednocześnie najkrótsza tragedia tego autora. Powieść opowiada historię bohatera o imieniu zawartym w tytule. Powieść doczekała się tłumaczeń na wiele języków oraz bardzo dużej ilości adaptacji teatralnych.
Makbet to szlachetny oraz wierny rycerz służący u boku króla Dunkana. Na samym początku powieści tytułowej postaci przyszłość przepowiadają wróżki, mówią mu, że zasiądzie on na tronie. W wyniku ogromnej wiary w przepowiednie i chęci jej spełnienia oraz namowy swojej żony (Lady Makbet) główny bohater za wszelką cenę, można by właściwie rzec „po trupach” zaczyna dążyć do władzy. Wraz z żoną Makbet usypia strażników królewskiej komnaty, a następnie mężczyzna morduje króla Dunkana. Lady Makbet, by nie wzbudzać podejrzeń rozmazuje krew króla na ubraniach strażników. Synowie króla obawiając się o swoje życie uciekają z kraju. Wkrótce tytułowy
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
bohater obejmuje więc tron. Makbet wiedząc, że świadkiem przepowiedni wiedźm był Banko (najlepszy przyjaciel głównego bohatera) obawia się, że Banko domyśli się kto jest rzeczywistym zabójcą króla, nasyła więc na Banka i jego syna zabójców. Banko ginie. Wcześniej Makbet morduje również strażników królewskich ze strachu, że popełniona przez niego zbrodnia wyjdzie na jaw, nie robi tego jednak w tajemnicy, ponieważ chce, by ludzie myśleli, że zrobił to z wściekłości za to, że strażnicy zamordowali króla.
Zbrodnią popełnioną przez głównego bohatera jest również morderstwo rodziny Makdufa, by Ci nie odebrali mu miejsca na tronie. Makbet ginie w pojedynku z Makdufem, wcześniej umiera również Lady Makbet, która popełnia samobójstwo, ponieważ w wyniku popełnionych zbrodni popada w obłęd.
„Makbet” to wybitny dramat Williama Shakespeare’a, który jest również autorem „Hamleta”, czy „Romea i Julii”, która do tej pory uznawana jest za jedną z najwybitniejszych powieści romantycznych.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie szczegółowe
„Makbet” – streszczenie szczegółowe
„Makbet” to wybitny dramat autorstwa znanego na całym świecie angielskiego poety, Williama Szekspira, Utwór został napisany około roku 1606, jest to jeden z najsłynniejszych dramatów, a jednocześnie najkrótszy wśród dorobku Szekspira. William Szekspir jest autorem 37 dramatów, komedii, kronik historycznych i tragedii. Angielski poeta zyskał ogromną sławę dzięki swojemu ogromnemu talentowi, który miał szansę pokazać podczas współpracy z jednym z najbardziej znanych ówcześnie teatrów. Najbardziej znane utwory Szekspira to m.in.; „Hamlet”, „Romeo i Julia”, „Sen nocy letniej”, „Otello”, „Burza”, czy „Król Lear”. Historia przedstawiona w dziele angielskiego poety rozgrywa się w XVI wieku, ma wtedy miejsce wojna między szkotami, a norwegami. Ponadto Szekspirowskie treść szekspirowskiego dzieła oparta jest na faktach (Szekspir czerpał wiedzę historyczną z kronik Rafała Holinsheda), natomiast pierwszy szkocki król rzeczywiście został zamordowany przez generała, Makbeta, a ten faktycznie został zgładzony przez Malkolma, który objął później tron. Nie jest to jednak dokładne odtworzenie faktów historycznych, nie wiadomo czy Lady Makbet odegrała rolę w zgładzeniu Dunkana, poza tym w utworze występują postacie fantastyczne, jakimi są wiedźmy, co tym bardziej dowodzi, że nie jest to dzieło historyczne, a jedynie posiadające część wątków, które rzeczywiście miały miejsce. Utwór jest mistrzowskim ukazaniem przemiany wewnętrznej jaka może nastąpić u człowieka, główny bohater z ułożonego, wiernego żołnierza staje się bezwzględnym, pozbawionym uczuć zbrodniarzem, który za wszelką cenę chce zdobyć i utrzymać władzę. Tytułowy Makbet jest odważny, mężny, mistrzowsko podejmuje decyzje na placu boju, jest bardzo oddany służbie państwu oraz jego władcy, jednak jego charakter zmienia się diametralnie, gdy dostrzega on możliwość zostania królem, za namowami żony posuwa się on do brutalnych i okrutnych kroków, które spowodowane są ogromną żądzą władzy. Niezwykle istotną postacią dla przebiegu utworu jest Lady Makbet, jest to kobieta, którą śmiało można nazwać uosobieniem zła, jest okrutna i bezuczuciowa to przede wszystkim za jej sprawą, pod jej wpływem następuje przemiana wewnętrzna głównego bohatera. Lady Makbet sama przez zbrodnie, do których dopuściła popada w obłęd, ma przewidzenia, lekarze są bezradni wobec jej irracjonalnego zachowania.
Pierwszymi postaciami pojawiającymi się w utworze są trzy czarownice. Rozmawiają one o przepowiedni, która już wkrótce ma usłyszeć od nich Makbet – główny bohater. Wypowiadają się one w sposób niepokojący, tajemniczy, co idealnie pozwala wczuć się w to, że są to wiedźmy, wypowiadają np. zdanie „Szpetność upiększa, piękność szpeci”. W kolejnej scenie pojawia się król o imieniu Dunkan, wraz ze swoim synem Malkolmem. Nieopodal pola bitwy do obozu, w którym przebywa król przybywa jeden z dowódców. Żołnierz opowiada napotkanym o zdrajcy noszącym imię Macdonwald, który jest szkockim szlachcicem, zbuntowanym i walczącym przeciwko królowi. Król dowiaduję się, że zdrajca został zamordowany przez Makbeta, Tana Glamis (namiestnika hrabstwa), który jest tak dzielny, że nie przejmuje się szczęściem, które wydaje się sprzyjać nieprzyjaciołom.
Wkrótce do obozu z pola bitwy przybywa również inny szkocki pan- Rosse, informuje on króla o kolejnym bohaterskim czynie popełnionym przez Makbeta. Dzięki wzięciu do niewoli jednego ze zdrajców (Tana Kawdoru) szkoci wygrywają wojnę. Król zachwycony postawą Makbeta nakazuje zabić Tana Kawdoru, a bohaterowi nadać jego tytuł oraz oddać w jego własność dom zmarłego. W trzeciej scenie pierwszego aktu Banko, najlepszy przyjaciel Makbeta oraz sam główny bohater wracają z pola walki do zamku króla Dunkana. W tej też scenie następuje właściwie przełom w utworze, ponieważ czarownice spotykają się z Makbetem i Bankiem. Czarownice przepowiadają Makbetowi, że będzie on królem oraz tanem Kawdoru (tytuł ten nie został mu jeszcze nadany przez króla). Banko zaś nie będąc królem ma zostać ojcem królów. Obaj mężczyźni są zdziwieni przepowiednią i zdają się w nią nie wierzyć. Czarownice znikają bez śladu, a do Makbeta i Banka podchodzą posłańcy króla- Rosse i Angus. Oświadczają oni, że dzięki zacnej postawie podczas wojny Makbet zostaje tanem Kawdoru, a więc jedna z przepowiedni zostaje spełniona. W kolejnym fragmencie tytułowy bohater przebywa w królewskim zamku, do którego został zaproszony przez jego gospodarza. Makbet zaczyna mieć wątpliwości co do przepowiedni, ponieważ król żyje i ma się dobrze, a ponadto oświadcza on, że koronę po nim przejmie jego syn- Malkolm. W scenie piątej akcja rozgrywa się w posiadłości Makbeta. Tam też ukazana jest po raz pierwszy postać Lady Makbet.Dowiaduje się on z listu od męża o przepowiedni i domyśla się, że chciałby on być królem, a ona ma zamiar mu w tym pomóc. Wkrótce w posiadłości pojawia się tytułowy bohater. Żona namawia go do popełnienia zbrodni jaką ma być zabójstwo króla Dunkana. Makbetowi nie do końca podoba się ten pomysł, chciałby zostać on królem, lecz wolałby zostać nim uczciwą drogą. Po dłuższych namowach Makbet za sprawą żony jednak się zgadza, Lady Makbet nie ma nawet cienia wątpliwości. Wkrótce w gościnie do Makbeta oraz Lady Makbet przybywa Dunkan wraz z synami, Malkolmem i Donalbeinem oraz służącymi, strażą itp. Żona głównego bohatera jest fałszywie miła dla gości. Sam Makbet również jest dla króla bardzo kulturalny i gościnny, lecz w głębi serca jest zdenerwowany zbrodnią, której ma się dopuścić. Dokładnym zaplanowaniem morderstwa zajmuje się bezwzględna Lady Makbet, która uważa wizytę króla za cudowny zbieg okoliczności. Chce ona, gdy tylko nastąpi noc uśpić królewskich strażników winem. Następnie tytułowy bohater ma zamordować śpiącego króla sztyletem uśpionego strażnika, a krew króla Lady Makbet rozmaże na ubraniach strażników, tak by wina za zabójstwo spadła na niewinnych, pijanych strażników.
Na początku aktu drugiego Makbet spotyka Banka wraz z jego synem, po pewnym czasie tytułowy bohater zostaje sam. Jest on tak zestresowany, a wręcz przerażony zbrodnią, której ma się dopuścić, że ma on przewidzenia- widzi zakrwawiony nóż. Lady Makbet spotyka się z mężem i wspólnie wykonują obmyślony plan zabójstwa króla. Następnego dnia rankiem przybywają Macduff i Lenox (panowie szkoccy) wszyscy dowiadują się o morderstwie króla. Makbet udając wściekłego na zabójców króla morduje tych, którzy za nich uchodzą, czyli strażników, zanim zdążą oni opowiedzieć cokolwiek co pamiętają z minionego wieczoru. Synowie zmarłego Dunkana, Malkolm i Donalbeim ze strachu o swoje życie uciekają oni z kraju. W kolejnej scenie przedstawiona jest rozmowa Macduffa z Rossem, mówią oni o plotce, która krąży po zamku i głosi, że zbiegli synowie króla mogli mieć coś wspólnego ze śmiercią ojca. Z tej rozmowy wynika również, że Makbet został nowym królem Szkocji, ponieważ jest on kuzynem zmarłego Dunkana oraz zasłużonym szkockim żołnierzem. Macduff jednak nie do końca wierzy w dobrą wolę Makbeta i z tego powodu nie przybywa na jego koronację.
W pierwszej scenie aktu trzeciego przedstawiony jest tytułowy bohater wie on, że świadkiem przepowiedni był Banko i boi się, że ten może podejrzewać kto jest rzeczywistym zabójcą króla, ponadto według czarownic Fleance, syn Banka ma zostać królem. Główny bohater postanawia więc, że Makbet i Fleance muszą zginąć, nasyła więc na nich płatnych morderców. Następnie ukazana jest rozmowa pomiędzy Makbetem, a jego żoną. M
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ężczyzna opowiada o swoich uczuciach dotyczących zbrodni, dręczą go nocne koszmary z ich powodu. Lady Makbet mówi również o uczcie, która ma się odbyć tego samego wieczoru na zamku, przestrzega ona również męża, żeby ten nie dał po sobie poznać, że źle się czuje. Makbet obiecuje żonie, że będzie serdeczny wobec przybyłych gości. Wkrótce na Banko i Fleance’a napadają wynajęci mordercy, zabijają oni Banka, zadanie jednak nie dostaje do końca wykonane, ponieważ Fleancowi udaje się uciec. Podczas uczty jeden z wynajętych zabójców informuje Makbeta o tym, że udało się tylko w połowie wykonać powierzone zadanie. Tymczasem Makbet zaczyna wariować z powodu popełnionych zbrodni ponownie ma on halucynacje, podczas uczty widzi zakrwawioną postać Banka, która zajmuje jego miejsce. W kolejnej scenie sprawczynie całego zamieszania w życiu Makbeta, trzy czarownice spotykają się z Hekate (zdaje się być ona w pewnym sensie ich przełożoną), nakazuje ona towarzyszkom nadal rządzić losem głównego bohatera. W scenie szóstej trzeciego aktu Lenox rozmawia z innym szkotem o rządach Makbeta, po którym już zdecydowanie da się poznać obłęd, w który popadł. Z konwersacji wynika również, że do miejsca ukrycia Malkolma (zbiegłego syna Dunkana) pojechał Macduff, aby zachęcić tamtejszego króla do pomocy w obaleniu rządów Makbeta.
Rozpoczyna się akt czwarty Szekspirowskiego dzieła, Makbet zjawia się w miejscu zamieszkania czarownic, główny bohater pragnie poznać swoje przyszłe losy. Dowiaduje się on, że powinien strzec się Macduffa, ale również zostaje uspokojony, ponieważ dowiaduje się także, że nie zostanie on zabity przez stworzenie „zrodzone z niewiasty”. Według tego, co ukazują Makbetowi czarownice zostanie on zabity, dopiero gdy las Birnamski podejdzie pod jego zamek, co wydaje się Makbetowi oczywiście nie możliwe, więc nie jest on już tak bardzo zmartwiony swoimi losami. Ostatnie co interesuje Makbeta to potomkowie Banka, ponieważ zostało mu wcześniej przepowiedziane, że Banko będzie ojcem królów. Ukazuje mu się więc ośmiu królów, którzy mają być zapowiedzią następnej panującej w Szkocji dynastii. Wkrótce pojawia się Lenox, który mówi o ucieczce Macduffa do Anglii. Makbet po wizycie u czarownic obawia się Macduffa. Dopuszcza się więc kolejnej zbrodni, najmuje płatnych morderców na Macduffa i jego rodzinę. Zabita zostajejżona Macduffa, umiera również jego syn. W czwartej scenie tego samego aktu akcja dzieję się w Anglii Macduff opowiada synowi zmarłego króla, Malkolmowi o okrutnych rządach zwariowanego i obłąkanego Makbeta. Szkoci wręcz nienawidzą króla, ponieważ zrobił on z kraju siedzibę bandyctwa i wszelako rozumianego zła, ponadto coraz częściej mieszkańcy podejrzewają, że Dunkan został zamordowany właśnie przez Makbeta. U Macduffa i Malkolma zjawia się Rosse, który informuje Macduffa o morderstwie jego bliskich. Tymczasem angielski król za namowami Macduffa zgadza się wysłać do Makbeta dzielnego wojownika o imieniu Siward, a wraz z nim dziesięć tysięcy żołnierzy.
W piątym i ostatnim akcie utworu Williama Szekspira znów akcja dzieje się w zamku Makbeta. Śledzimy losy Lady Makbet, popadła ona w absolutny obłęd, na który nawet lekarz nie jest w stanie nic zaradzić. Żona tytułowego bohatera ma omamy, widzi na swoich dłoniach plamy krwi, które regularnie próbuje zmyć. Rozmawia sama ze sobą, widać jej ogromny ból, wypowiada zdanie
„Precz, przeklęta plamo! precz! mówię. Raz dwa – czas działać.– Piekło ciemne.Wstydź się, mężu, wstydź się!
Żołnierzem jesteś, a tchórzysz?
Cóż stąd, chociażby się wydało?
Nikt nas przecie nie pociągnie do tłumaczenia.
Jednakże kto by się był spodziewał tyle krwi w tym starcu!”
Cierpi ona również na bezsenność, nocami kręci się po zamku. Dręczą ją wizję zbrodni, które popełniła. W kolejnej scenie ostatniego już aktu Makbet ma już świadomość, że niebawem jego rządy ktoś spróbuje obalić. Przygotowuje się więc do wojny, jednak nie martwi się nią, ponieważ jest przekonany, że zgodnie z przepowiednią czarownic nie zostanie on zamordowany przez człowieka i zabity zostanie tylko wówczas gdy pod jego zamek podejdzie las Birnamski. Głównego bohatera odwiedza lekarz, który informuje go o obłędzie jego żony, Makbet jednak jest już na tyle „wyprany”, pozbawiony uczuć, że nie przejmuje się losem żony. W okolice zamku Makbeta przybywa Malkolm wraz z wojskiem, nakazuje on żołnierzom uciąć gałęzie drzew z lasu Birnamskiego, by służyły im one jako kamuflaż. Warownia, w której przebywa Makbet zostaje oblężona przez wrogie mu wojska. W międzyczasie żona Makbeta zmęczona ciągłym nękaniem halucynacji oraz bezsennością popełnia samobójstwo. Tytułowa postać dowiaduje się o śmierci swojej żony, Makbet jednak się tym nie przejmuje, ponieważ nie ma już właściwie uczuć. Do mężczyzny przybywa posłaniec z informacją o tym, że las Birnamski podąża w kierunku zamku. Makbet jest przerażony, przygotowuje się do swej ostatniej walki. Do szkockiego zamku zbliża się armia wraz z Malkolmem, Macduffem i Siwardem. Żołnierze Makbeta nie mają szans w starciu z angielskim wojskiem, większość z nich ginie, reszta zaś zbiega z pola walki, ponieważ nie chcą oni walczyć za życie okrutnego króla, jakim jest tytułowy bohater. Makbetowi udaje się pokonać w walce angielskiego wojownika, Siwarda. Następny pojedynek rozgrywa się pomiędzy Makbetem, a Macduffem, któremu ten pierwszy zamordował rodzinę. Makbet nie wierzy w to, że Macduff może go zabić i mówi mu, że zabić go może tylko ktoś niezrodzony z niewiasty. Macduff oświadcza Makbetowi, że został on przedwcześnie wyjęty z łona matki (nie został zrodzony przez kobietę, tylko w wyniku cesarskiego cięcia). Główny bohater już wie, że nadeszły jego ostatnie chwile, nie poddaje się jednak, lecz i tak ginie w walce z Macduffem. W finałowej scenie utworu Szekspira Macduff ukazuje ludowi odciętą głowę Makbeta nabitą na pal. Nowym królem Szkocji zostaje syn Dunkana, Malkolm.Makbet został przetłumaczony na język polski kilkukrotnie, m.in. przez Stanisława Barańczaka i to jego tłumaczenie według krytyków jest najlepsze oraz przez Jana Kasprowicza, Leona Ulricha, Stanisława Egberta Koźmiana oraz Józefa Paszkowskiego. Utwór Szekspira jest ponadczasowy i ukazuje jak bardzo człowiek może zmienić pod wpływem żądzy osiągnięcia sukcesu. Dzieło angielskiego poety mimo upływu setek lat nadal cieszy się ogromną popularnością, a na podstawie książki tej powstają liczne ekranizacje, nie są to jednak tylko filmy przedstawiające historię Makbeta, lecz również nią inspirowane m.in. „Makbet” w reżyserii Justina Kurzela z 2015 roku, „Tragedia Makbeta” Romana Polańskiego z roku 1971, „Makbet” Orsona Wellesa z 1949 r. Są to również; „Makbet” w reżyserii Geoffreya Wrighta z 2000 roku, „Lady M.” Williama Oldroya z 2016 roku, „Tron we krwi” Akira Kurosawy z 1957 roku oraz „Makbet” Philipa Cassona z roku 1979. Ponadto „Makbet” miał również swoje adaptacje teatralne, na polskiej scenie został wystawiony po raz pierwszy już w roku 1812 przez Wojciecha Bogusławskiego, była również wystawiana w Teatrze Palladium, Teatrze Powszechnym, w Narodowym Starym Teatrze w Krakowie oraz Teatrze Jaracza w Łodzi. Z utworem i jego adaptacjami teatralnymi wiąże się również niezwykle interesująca ciekawostka, ponoć niektórzy przesądni twórcy teatralni nie wymawiają tytułu „Makbet”, nazywają go po prostu „sztuką szkocką”, jest to prawdopodobnie spowodowane brutalnością tej sztuki, w końcu podczas całego dzieła zostaje zamordowane aż sześć osób, a dodatkowo jedna popełnia samobójstwo.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Streszczenie krótkie
„Makbet” streszczenie krótkie
Powieść zaczyna się od tego, że główny bohater, walcząc na wojnie zachowuje się niezwykle bohatersko, dzięki czemu Szkocja wygrywa wojnę. Makbet w towarzystwie swojego najlepszego przyjaciela, Banka, spotykają trzy czarownice, które przepowiadają mężczyznom przyszłość. Główny bohater ma zostać tanem Kawdoru i Glamis, a następnie królem, Banko zaś ma być synem królów. Wkrótce Makbet rzeczywiście zostaje tanem Glamis (Kawdoru był już wcześniej), mężczyzna jest więc przekonany o prawdziwości przepowiedni. Żona tytułowego Makbeta dowiaduje się o przepowiedni, namawia więc męża, aby wspólnie zamordowali aktualnie panującego króla, Dunkana, by Makbet mógł zasiąść na tronie. Wkrótce nadarza się do tego idealna okazja, ponieważ do małżeństwa przyjeżdża król Dunkan. Makbet nie chcę zabijać władcy, chciałby zostać królem, ale wolałby, żeby stało się to uczciwą drogą. Za namowami żony zgadza się jednak popełnić królobójstwo. W nocy, gdy król już śpi, Lady Makbet upija strażników władcy, Makbet zaś przy pomocy sztyletu jednego ze śpiących strażników zabija monarchę. Lady Makbet, aby podejrzenia już na pewno padły na strażników, rozmazuje na ich ubraniach krew króla. Wkrótce Makbet udając rozpacz i wściekłość na strażników z powodu śmierci Dunkana morduje ich, w ten sposób pozbywając się jedynych świadków. Synowie zmarłego z obawy o własne życie uciekają niebawem z kraju, na tronie zasiada więc Makbet. Główny bohater do reszty ogarnięty żądzą władzy zleca morderstwo świadka przepowiedni, Banka oraz jego syna Fleance’a. Banko zostaje zabity przez wynajętych zbirów, a jego synowi udaje się uciec. Tytułowy Makbet pod ciężarem popełnionych zbrodni ma coraz większe problemy psychiczne, podczas uczty widzi ducha zmarłego Banka. Gdy wydaje już się, że Makbet bez obaw o stanowisko może władać krajem, udaje się do czarownic, by zapytać je o swoją przyszłoś
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
�ć. Wiedźmy wcześniej spotykają się ze swą przełożoną, Hekate, która nakazuje im kierować dalszymi losami głównego bohatera. Z kolejnych przepowiedni czarownic wynika, że Makbetowi może zagrażać jeden ze Szkockich Panów, Macduff, oraz że Makbet nie zostanie zgładzony przez istotę zrodzoną przez kobietę, a śmierć może ponieść, dopiero gdy las Birnamski podejdzie pod bramę jego zamku. Wspomniany w przepowiedni Macduff udaje się do Anglii, by tam spotkać się ze zbiegłymi królewskimi synami oraz, aby zdobyć armię w celu odsunięcia od władzy króla tyrana jakim jest Makbet. Główny bohater, sugerując się przepowiedniami czarownic wysyła morderców do domu Macduffa. Ginie jego żona i dziecko, a ponieważ Macduffa wówczas tam nie było, to pozostaje on żywy. Macduffowi udaje się zdobyć wojsko, po czym wspólnie z synami króla Dunkana ruszają, aby zabić Makbeta. Następnie przedstawiona jest sytuacja Lady Makbet, popada ona w szaleństwo, cierpi na bezsenność, ma halucynacje (widzi krew na rękach, której nie potrafi zmyć), wkrótce ginie śmiercią samobójczą. W tym czasie Makbet spodziewając się wojny, zaczyna się do niej przygotowywać, w międzyczasie dowiaduje się o śmierci swojej żony, jednak zupełnie go to nie wzrusza, ponieważ doszczętnie wyzbył się on uczuć. Wojsko kierowane przez Macduffa, chcąc jak najdłużej pozostać niewidocznym kamufluje się przy pomocy zrywanych gałęzi z lasu Birnamskiego. Spełnia się więc kolejna część przepowiedni; „las” podchodzi pod zamek, Makbet coraz bardziej zaczyna się lękać jednak się nie poddaje. Wkrótce dochodzi do finałowego pojedynku między Macduffem, a głównym bohaterem. Makbet od przeciwnika dowiaduje się, że ten nie został zrodzony przez niewiastę, ponieważ urodził się w wyniku cesarskiego cięcia, Makbet spodziewa się, że nadszedł jego koniec. Główny bohater ginie w pojedynku z Macduffem. Nowym królem Szkocji zostaje prawowity dziedzic tronu, syn zmarłego Dunkana, Malkolm.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Plan wydarzeń
„Makbet” plan wydarzeń:
1. Pojawianie się wiedźm na wrzosowisku.
2. Bitwa pod Forres.
3. Makbet pokonuje Swena – króla Norwegów.
4. Zawarcie pokoju.
5. Król szkocki Dunkan mianuje Makbeta namiestnikiem Kawdoru.
6. Spotkanie Banka i Makbeta z czarownicami.
7. Przepowiednie czarownic.
8. Król Szkocji – przepowiedzenie przyszłości Makbetowi.
9. Banko jako ojciec królów – przepowiednia.
10. Spełnienie się dwóch pierwszych przepowiedni dotyczących Makbeta.
11. List Makbeta do swojej żony, w którym pisze o przepowiedni czarownic.
12. Nocleg króla Dunkana w zamku Iverness.
13. Plan morderstwa króla.
14. Realizacja planu Lady Makbet i Makbeta. Zabicie króla sztyletem przez Makbeta.
15. Odkrycie zwłok króla przez Lenoxa.
16. Oskarżenie strażników o zabójstwo króla.
17. Zabicie strażników przez Makbeta.
18. Ucieczka synów Dunkana.
19. Oskarżenie synów Dunkana o spisek na życie króla.
20. Wyruszenie Makbeta na swą koronację w Skonie.
21. Podejrzenia Banka wobec Makbeta.
22. Zaproszenie Banka przez Makbeta na ucztę.
23. Zatrudnienie przez Makbeta płatnych zabójców, którzy mają zabić Banka i jego syna.
24. Zabójstwo Banka i ucieczka jego syna Fleance’a.
25. Uczta w zamku Makbeta.
26. Makbet dowiaduje się o śmierci Banka i ucieczce jego syna.
27. Rozmow
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
wa Makbeta z duchem Banka podczas uczty.
28. Zakończenie uczty przez Lady Makbet.
29. Dręczenie Makbeta przez Hekate i trzy wiedźmy.
30. Rozmowa Lenoxa z Panem.
31. Kolejne przepowiednie wiedźm dotyczące dalszego życia Makbeta.
32. Pierwsza przepowiednia – Makbet ma strzec się thana Fife’u.
33. Druga przepowiednia – Makbeta zabije człowiek, którego nie urodziła kobieta.
34. Trzecia przepowiednia – nic nie stanie się Makbetowi, dopóki las birnamski nie zbliży się do murów zamku.
35. Makbet postanawia zgładzić rodzinę Macduffa.
36. Zabójstwo Lady Macduff i jej syna.
37. Malcolm i Macduff planują zgładzić Makbeta.
38. Rozmowa damy i doktora na temat Lady Makbet.
39. Lady Makbet popada w obłęd.
40. Wojska Malkolma i Macduffa zbliżają się do zamku.
41. Wojska Malkolma i Macduffa, żeby zmylić przeciwnika w sprawie liczebności wojsk, nakazują, by każdy niósł przed sobą gałąź z lasu Birnam.
42. Spełnienie się pierwszej przepowiedni – Las Birnam zbliża się do murów zamku Dunsinane.
43. Śmierć Lady Makbet.
44. Walka młodego Siwarda z Makbetem.
45. Śmierć młodego Siwarda. 46. Walka Makbeta i Macduffa.
47. Makbet dowiaduje się, że Macduff nie został zrodzony z kobiety (jego matka nie rodziła naturalnie).
48. Śmierć Makbeta.
49. Królem Szkocji zostaje Malkolm, czyli syn Dunkana.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Rozprawka
Tematem poniższej rozprawki jest rozstrzygnięcie charakteru postaci głównego bohatera utworu „Makbet”
Moim zdaniem, co za pewne może być uznane za kontrowersyjne Makbet nie jest postacią, którą można jednoznacznie uznać za w pełni negatywną. Nie ulega wspólności, że Główny bohater powieści zrobił wiele złego oraz dopuścił się najgorszej z możliwych zbrodni, czyli odebrania komuś życia. Tym niemniej Makbet nie zawsze był osobą złą i okrutną. Aby dobrze rozpatrzyć zagadnienie należy skupić swoją uwagę na początkowej fazie utworu. Główny bohater był tam przedstawiony jako wierny żołnierz, mądry i odważny, w pełni oddany służbie królowi oraz państwu. Nie sposób nie zauważyć jak wielka przemiana wewnętrzna nastąpiła w postaci głównego bohatera, z poukładanego wiernego żołnierza stał on się okrutnym mordercą. Nie ulega wątpliwości, że Makbet przez cały czas nie tylko miał wolną wolę, lecz także nikt go do zabijania nie zmuszał. Główny bohater pod wpływem uosobienia zła pod postacią swej okrutnej, bezuczuciowej żony stał się złym człowiekiem. Oślepiła go żądza władzy, a w późniejszych etapach utworu nie tylko stał się mordercą, lecz także szaleńcem, który być może pod wpływem swoich czynów popadł w absolutny obłęd i nie był w stanie się kontrolować. Kilka zdań wcześniej wspomniałam, że nikt tytułowego bohatera nie zmuszał do zabijania, jako czytelnicy nie mamy jednak pewności czy nie zmuszała go własna, zniszczona dogłębnie już psychika. Z pewnością mógł uchronić się od popełnienia pierwszej zbrodni, ponieważ był on wówczas w pełni poczytalny. Nie możliwym jest jednak stwierdzić, czy następnych zabójstw nie popełnił gdyż jego własna psychika go do tego zmuszała. Był zaślepiony żądzą władzy, jednak należy pamiętać, że zabójca to wciąż ten sam człowiek, który jeszcze niedawno był wiernym i dobrym sługą kraju. Kolejnym dowodem na to, że Makbet miał również cechy pozytywne było jego uczucie do żony i sposób w jaki się do niej zwracał. W słowach Makbeta ewidentnie można dostrzec, że mężczyzna rzeczywiście kochał
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
i szanował żonę, zwracał się do niej życzliwie. Ponadto główny bohater nie chciał wcale zabijać króla Dunkana, bronił się przed tym i próbował odwieść żonę od tego pomysłu. W utworze można nawet przeczytać, że gdy Lady Makbet o królu powiedziała „Nigdy nie ujrzy słońca”, na twarzy Makbeta wyraźne widoczne było przerażenie. Główny bohater pragnął zostać królem, ale prawdopodobnie nigdy sam nie zechciałby zamordować panującego monarchę. Można również zauważyć ogromny potencjał w głównym bohaterze utworu, to z jakim zaangażowaniem walczył o utrzymanie się na tronie, gdyby postępował inaczej mogłoby być z pewnością ogromnie pozytywną cechą. Sądzę nawet, że gdyby całe to zaangażowanie oddał, aby dalej służyć królowi to ze swoimi umiejętnościami, mądrością, odwagą oraz dążeniem do celu mógłby zostać władcą drogą legalną. Jednak nie stało się tak za sprawą Lady Makbet, która wpłynęła znacząco na przyszłość męża. Makbet miał także inne pozytywne cechy był on nieustępliwy i ambitny co można było dostrzec już na początku utworu, bowiem gdy walczył on w wojnie nie poddawał się mimo tego, że pozornie miał niewielkie szanse, by zwyciężyć, wrogowie mieli większą siłę, on jednak uparcie dążył do celu. Bohater na podatku dzieła był również honorowy, dzielny i waleczny. Niestety cechy te zostały zatarte przez nadmiar negatywnych, które zaczęły być coraz bardziej widoczne wraz z każdą popełnioną przez głównego bohatera zbrodnią.
Kierując się wskazanymi argumentami uważam więc, że główny bohater powieści Szekspira nie był postacią wyłącznie negatywną, ponieważ początkowo posiadał cechy, które godne są pochwały. Sądzę, że gdyby nie był zachęcany do zbrodni sam z siebie nigdy by się ich nie dopuścił. Uważam, że nie należy Makbeta postrzegać z nienawiścią czy wściekłością, a raczej z żalem, że tak dobry człowiek dał się tak łatwo namówić do zbrodni. Sądzę, że należy spojrzeć na Makbeta nie tylko jak na mordercę i zbrodniarza, lecz także jak na szaleńca całkowicie oślepionego żądzą władzy.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Bohaterowie
Poniżej przedstawię i opiszę najważniejszych bohaterów utworu Williama Szekspira, pt. „Makbet”
Makbet – to główny bohater lektury, jest krewnym króla Dunkana, oddanym rycerzem, wodzem wojska podczas wojny szkocko- norweskiej. W utworze możemy zaobserwować jego przemianę, jest bohaterem tragicznym. Przed spotkaniem czarownic jest oddany władcy, pełny szacunku i uczciwości, natomiast kiedy dowiaduje się, że zostanie królem, to gwałtownie się zmienia. Staje się żądny władzy, okrutny, w ogóle nie przypomina siebie. Planuje morderstwo króla, chociaż do końca nie jest pewny czy to dobra decyzja. Niestety do niej dochodzi i kiedy zostaje władcą, życie dla poddanych gwałtownie się zmienia, rządzący jest tyranem, wprowadza zamęt w dotychczasowym spokojnym życiu. Pomimo że nie da już się odwrócić krzywdy, jaką wyrządził Makbet, to w głębi duszy ciągle zmaga się z tym, co zrobił, bo wie, że jego zachowanie nie jest dobre. Dzięki temu w utworze występuje klasyczny motyw walki dobra ze złem.
Lady Makbet – jest żoną głównego bohatera, osobą bezwzględną i niepohamowaną. Jest uparta i jest w stanie zrobić wszystko, by osiągnąć władzę. Warto dodać, że bardzo ważną rolę w jej życiu gra bogactwo materialne. Ma ogromny wpływ na męża, to też przez nią Makbet zdecydował się na popełnienie zbrodni, w której ona mu pomogła. Prawdopodobnie popełnia samobójstwo, spowodowane załamaniem psychicznym.
Banko – dobry przyjaciel Makbeta, człowiek życzliwy i uczciwy. Wiedźmy przepowiedziały mu, że będzie ojcem rodu królewskiego, jednak on nie całkiem im
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
ufa, w porównaniu do Makbeta. Stara się on myśleć racjonalnie i w jakiś sposób sprawdzić, czy tym istotom można zaufać. Zostaje zabity przez wysłanników Makbeta, powodem jest niepewność i strach nowego króla przed odebraniem mu władzy.
Dunkan – król Szkocji, ludziom żyje się dobrze za czasów jego panowania. Zostaje zamordowany przez Makbeta.
Malkolm i Donalbein – to synowie Dunkana, potencjalni następcy tronu. Są jak ich ojciec, życzliwi i sprawiedliwi. Po śmierci ojca uciekają do Anglii, ponieważ boja się, że na nich również zaplanowany został spisek. Kiedy w Anglii otrzymują pomoc, to postanawiają wrócić, aby sprowadzić porządek. Malkolm przejmuje władzę, ponieważ jest starszy.
Wiedźmy – jest ich trójka, wszystkie są pod władzą Hekate. To one przepowiadają dalszy los Banko i Makbeta, zawsze przepowiadają za pomocą dwuznacznych zaklęć. Mają moc władania ludźmi, jeśli odczytują tylko jedną stronę wróżby i się w niej zatracają.
Hekate – jest najważniejsza czarownica, ponieważ ma moc kontaktowania się z Czartem. To ona zapowiada fatalny koniec Makbeta, jest wściekła na pozostałe wiedźmy, ponieważ dowiaduje się, że planowały zniszczyć Makbeta bez niej.
Makduf – szkocki lord, w pełni ufa Dunkanowi. Jako jeden z pierwszych posądzał Makbeta o zdradę. Musi uciekać do Anglii porzucając swoją rodzinę.
Fleance – to syn Banka. Udaje mu się uciec z pułapki zastawionej na niego i jego ojca w lesie. Wiedźmy przepowiedziały, że dzieci Banka będą władać państwem, a Dleance jest tego dobrym przykładem.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Charakterystyka bohaterów
„Makbet” to dramat autorstwa Williama Szekspira. Tragedia ta została napisana około 1606 roku. Jest jedną z najczęściej wystawianych oraz adaptowanych sztuk SzekspiraCharakterystyka bohaterów1) Makbet – jest on wodzem wojsk szkockich. Jego kuzynem jest Dunkan, król Szkocji. Makbet jest bohaterem o cechach przywódczych. Jest mężny i odważny, nie ma problemu z podejmowaniem decyzji, nawet tych trudnych. Często zwycięża. Jest uznawany za honorowego żołnierza. Gdy czarownice spotkane na mokradłach przepowiadają bohaterowi, że zostanie królem, widzimy drugą stronę Makbeta. Żona namawia go do zbrodni, której ten dokonuje. Jest niesamowicie żądny władzy, co sprawia, że zabija Dunkana. Ta zbrodnia jest wyjątkowo okrutna, bo dotyka króla. Dunkan był osobą najważniejszą w kraju i niezwykle szlachetną. Niedługo później bohater zabija kolejne osoby, wszystkie te, które są dla niego zagrożeniem i mogą odebrać mu tron. Zagrożeniem jest m.in. syn Dunkana – Malkolm. Makbet odbiera również życie swemu przyjacielowi Bankowi. Powodem zbrodni był fakt, że słyszał on przepowiednię, według której Banko miał zostać ojcem królów. Zbrodnie, których Makbet dokonuje, mają wpływ na jego psychikę. Mężczyzna popada w obłęd, dręczą go halucynacje. Im więcej udaje mu się osiągnąć, tym bardziej podle się czuje. Uświadamia sobie, że nie można odwrócić tego, co zrobił. Ciąg zbrodni przerywa śmierć bohatera. Był on przykładem tyrana, a śmierć uwolniła go z obsesji, nad którą nie potrafił zapanować.
2) Lady Makbet – to kobieta o silnych namiętnościach, gotowa na wszystko. Kocha i nienawidzi z tą samą siłą. To uosobienie zarówno dobra, jak i zła. Można powiedzieć, że – podobnie jak jej mąż Makbet – posiada dwie twarze. Jako żona jest bardzo czuła, wrażliwa, troskliwa oraz lojalna. Bardzo przeżywa śmierć swojego dziecka, nie mogła się spełnić w roli matki. Nie podoba jej się nudne kobiece życie. Ciągle szuka nowych wrażeń, by oderwać się od monotonnej codzienności. Gdy dowiaduje się o możliwości stania się królową, zrobi wszystko, by tak właśnie się stało. Perspektywa ta całkowicie zaślepia bohaterkę. To ona namawia swojego męża do zbrodni. Następnie okazuje się dużo silniejsza psychicznie od niego. Chroni go i podnosi na duchu. Gdy Makbet prawie przyznaje się do zbrodni, zachowuje ona zimną krew, a dzięki swojemu opanowaniu ratuje sytuację. Lady Makbet dotyka poważne szaleństwo, które jest silniejsze niż problemy jej męża. Jest to wynikiem przeżyć, których doświadczyła – sam
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
motności, smutnego macierzyństwa oraz tłumienia własnych uczuć. Wszystko to kumuluje się i powoduje szaleństwo. Śmierć jest dla bohaterki ucieczką od własnej natury, jedyną drogą, która może przynieść spokój. Kobieta popełnia samobójstwo, czując się samotna i nieszczęśliwa.
3) Banko – był przyjacielem Makbeta, ale tylko do czasu spotkania czarownic i usłyszenia przepowiedni. Wiedźmy na mokradłach przepowiadają mu, że zostanie ojcem królów. Dla Makbeta oznacza to konieczność zabicia przyjaciela. Zbrodni dokonują zbójcy – na zlecenie przyszłego króla. Banko później pojawia się jako duch na uczcie zorganizowanej przez Makbeta.
4) Dunkan – jest królem Szkocji. Walczy za ojczyznę, jest sprawiedliwy, mężny, prawdomówny i szlachetny.
Nagradza on Makbeta różnorodnymi tytułami w zamian za bohaterstwo podczas bitew. Zdrajcy ojczyzny zostają przez niego ukarani śmiercią. Zostaje zabity przez Makbeta, czego w ogóle się nie spodziewał.5) Makduf – jest zabójcą Makbeta i lordem szkockim. Urodził się przez cesarskie cięcie , więc jest uznawany za człowieka, którego nie urodziła niewiasta. Jest bardzo bystry, domyśla się, kto jest mordercą Dunkana. Jego rodzina zostaje zabita z polecenia Makbeta.
6) Lady Makduf – jest żoną Makdufa. Docenia wartości rodzinne i nie ma dużych ambicji. To prosta kobieta, która zajmowała się głównie domem oraz dziećmi. Zostaje zabita z polecenia Makbeta.
7) Fleance – jest on synem Banka. Chłopiec ucieka z zasadzki, która została zastawiona w lesie na niego oraz jego ojca.
8) Siward – jest hrabią Northumberland i dowódcą wojsk angielskich. Przybył on do miasta, by walczyć z królem-tyranem, Makbetem. W walkach ginie jego syn.
9) Czarownice – bohaterki epizodyczne, które ukazują się Makbetowi oraz Bankowi na wrzosowisku. Hekate jest najważniejszą z nich. Przepowiadają one mężczyznom władzę oraz spłodzenie królów. Są bardzo wychudzone i mają długie brody. Są tak dziwaczne, że można się zastanawiać, czy faktycznie są kobietami. W czasach, gdy żył Szekspir, czarownice były prześladowane. Odbywały się również polowania na czarownice. Były one realnym zagrożeniem, a ich słowa i przepowiednie zawsze były uważane za prawdziwe. W książce czarownice przepowiadają przyszłość bohaterom. To, co mówią, jest bardzo specyficzne, ponieważ nie ujawniają one całej prawdy. Charakteryzują się one przewrotnością oraz złośliwością. Słowa wypowiedzianych przez nie są dwuznaczne. Można je interpretować na przeróżne sposoby.
Chcesz się mniej uczyć i więcej rozumieć?
Zamień czytanie na oglądanie!
Kliknij i ucz się szybciej!
Opracowanie
Geneza utworu i jego gatunek
William Szekspir napisał Makbeta ok. 1606 r. Jest to tragedia będąca dramatem szekspirowskim.
Czas i miejsce akcji
Akcja toczy się w XI w. w Szkocji. Oparta jest na historycznych wydarzeniach odnoszących się do zabójstwa króla Szkocji Dunkana I.
Problematyka utworu
Makbet jest utworem o władzy. Ukazuje, że ta zdobyta w nieuczciwy sposób nie jest dobra i nie może być dobrze sprawowana.
Historia przedstawiona w lekturze opowiada o tytułowym bohaterze – Makbecie. Mężczyzna jest rycerzem króla Dunkana – władcy Szkocji. Daje mu się poznać jako uczciwy, godny zaufania oraz honorów za swoje zasługi po czym zabija go i pozbawia tronu.
Krótkie streszczenie
Początek utworu ukazuje Makbeta jako wielkiego bohatera. Podczas wojny norwesko – szkockiej rycerz wsławia się tym, że pozbywa się zdrajców narodu oraz pojmuje tana Cawdoru (namiestnika jednego z hrabstw Szkocji). Król Szkocji – Dunkan, zadowolony z tego faktu postanawia nagrodzić swojego poddanego za tak ważny czyn. Decyduje się zgładzić pojmanego tana i przekazać zarówno jego tytuł, jak i posiadłości w ręce Makbeta. Rycerz, który nie wie jeszcze o wyróżnieniu wraca w późniejszym czasie z pola bitwy wraz ze swoim przyjacielem Banko. W drodze przez wrzosowiska mężczyźni natykają się na czarownice. Te zwracają się do Makbeta mianując go wysokimi tytułami. Poza nazwaniem go tanem Glamis którym oczywiście był, zwą go również tanem Cawdoru oraz przyszłym królem. Banko natomiast zostaje nazwany ojcem przyszłych królów. Słowa czarownic będące zarazem przepowiednią, pozostawiają bohaterów w zdziwieniu. Jednak na pierwszy dowód tego, że nie są mrzonką nie trzeba długo czekać. Do Makbeta przybywają posłańcy króla informując o decyzji dotyczącej przyznania mu tytułu tana Cawdoru. Bohater zaczyna powoli wierzyć czarownicom. Makbet dowiaduje się również, że król zamierza go odwiedzić w zamku Inverness, który niedawno został mu podarowany. Wysyła do żony list opisujący przebieg zdarzeń. Wspomina w nim o przepowiedni. Bohatera opanowuje powoli żądza władzy. Po przybyciu do Inverness, Makbet wspólnie z żoną układa plan zabicia króla, który przybył z wizytą do jego zamku. Przed popełnieniem zbrodni mężczyzna ma jednak spore wątpliwości. Wie przecież, że Dunkan jest sprawiedliwym władcą, a on jako dobry i wierny rycerz powinien chronić swego króla. Jako jego krewny i gospodarz powinien zapewnić mu bezpieczeństwo. Lady Makbet w tym kluczowym momencie sprytnie rozwiewa wątpliwości męża, odwołuje się do jego odwagi i miłości, tym samym manipuluje nim. Jest bezwzględna i okrutna. Mężczyzna podziwia jej stanowczość i zgadza się popełnić zbrodnię, do której pcha go ambicja.
Po zabójstwie Dunkana, jego syn postanawia uciec do Anglii i schronić się w tamtejszych stronach. Banko nat
W tej chwili widzisz 50% opracowania
";
omiast zaczyna podejrzewać, że Makbet zdobył władzę zabijając króla. Główny bohater domyśla się, że przyjaciel zna prawdę. Decyduje się więc na zabójstwo mężczyzny i jego syna. Postanawia tym samym pozbyć się zagrożenia oraz tego, że w przyszłym czasie syn Banka miałby zostać królem. Nie przewiduje, że coś może pójść nie po jego myśli, a tymczasem młody chłopiec ucieka przed śmiercią. Tak okrutne działania bohatera doprowadzają go do tego, że popełnia coraz więcej zbrodni. Mimo wszystko pozostaje człowiekiem wrażliwym i ma wyrzuty sumienia. Świadczy o tym duch Banka, którego Makbet widzi podczas uczty organizowanej w zamku. Bohater nie jest w stanie udźwignąć ciężaru popełnionych czynów. W czasie owej kolacji Lady Makbet wciąż opanowana i spokojna tłumaczy przybyłym gościom dziwne zachowanie męża jego chorobą.
Wraz z upływem czasu Makbet staje się złym i okrutnym władcą. Nie kieruje się dobrem swoich poddanych, ale chęcią utrzymania korony. By poznać przyszłość udaje się do czarownic. Te uspokajają go i powodują, że znikają jego wątpliwości co do utrzymania władzy w jego rękach. Mówią mu, że nie straci jej, dopóki Las Birnamski nie podejdzie pod mury zamku. Wspominają też, że nie straci życia z rąk człowieka zrodzonego przez niewiastę. Wraca do zamku zadowolony i kontynuuje swoje działania.
Po wielu latach panowania okrutnego Makbeta jego poddani mają dość tyrani. Rycerz Makduf jedzie do Anglii, aby namówić syna Dunkana do powrotu do Szkocji. Makbet dowiadując się o działaniach przeciwko swojej władzy wysyła zbójców, którzy zabijają żonę i syna Makdufa. Warto wspomnieć, że w miarę upływu lat zmienia się Lady Makbet. Z silnej i bezwzględnej kobiety staje się słabą. Nie radzi sobie z ciężarem zbrodni z przeszłości. Świadomie nie dopuszcza do siebie wyrzutów sumienia. Pojawiają się one jednak podczas snu. Gdy kobieta lunatykuje przeżywa po raz kolejny zbrodnie. Czuje i widzi krew. W pewnym momencie wyrzuty sumienia doprowadzają do samobójczej śmierci kobiety. Makbet jako pozbawiony uczuć tyran nie zauważa tragedii, do której doprowadził. Zgodnie z przepowiednią czarownic która uspokoiła niegdyś bohatera, ten nie obawia się utraty korony ani konsekwencji spisku Makdufa i Malcolma.
Gdy zbuntowane wojska zbliżają się pod mury zamku, żołnierze osłaniają się gałęziami drzew i to właśnie sprawia wrażenie jakby to las podchodził. Wtedy władca zaczyna rozumieć, że druga przepowiednia czarownic miała dwuznaczny charakter, a on nie jest w pełni bezpieczny. Zostaje jednak nadzieja, że przeżyje. Staje się złudną, gdy Makbet ginie z rąk Makdufa, którego matka nie urodziła w naturalny sposób, bo został wyjęty z jej brzucha przez cesarskie cięcie. Tak wypełniają się słowa czarownic. Po owych wydarzeniach koronę w Szkocji przejmuje prawowity następca tronu – Malcolm.
Sprawdź pozostałe wypracowania:
Język polski:
Geografia:
Lektury dla klas 1 - 3
Lektury dla klas 4 - 6
Lektury dla klas 7 - 8
Wykryto AdBlocka
Wykryto oprogramowanie od blokowania reklam. Aby korzystać z serwisu, prosimy o wyłączenie go.