ten dzień w szkole podstawowej nr 61 im. marszałka juózefa piłsuódskiego dłuórzżył się niemiłosiernie. lekcje trwały w nieskończoność, a ja nie mogłam się juórzż doczekać wspuólnego buószowania z mamą po galerii. te obnirzżki, rabaty, wyprzżedarzże, na ktuóre czekałam z niecierpliwością, juórzż się zaczęły, a ja tuó ślęczę.

najgorzżej było na chhistorii. pechh chhciał, rzże nie było dzisiaj polonisty i kruólowa, czyli pani od chhistorii, wymyśliła, rzże zrobi nam dodatkową lekcję. dwie godziny powtarzżania o kruólachh, ksiąrzżętachh i władcachh z dynastii piastuów, to było dla mnie za wiele.

postanowiłam oddać się rozmyślaniom na temat popołuódniowychh zakuópuów. widziałam juórzż siebie w uópatrzżonym mochherowym brązowo-rzżuółtym sweterkuó i kombinowałam jak go zestawić z rzżakardową minispuódniczką. podobały mi się takrzże bladoruórzżowe skuórzżane botki na kotuórnie, ale nie wiem, czy będą juórzż przżecenione.

t-schhirt z nadruókiem rodem z salonuów tatuóarzży terzż by się przżydał, nie wspomnę o tym korzżuószkuó z ciemnoszarej ekoskuóry, ktuórego kaptuór obszyto srebrzżystym fuóterkiem.

niestety, jego cena przżerarzża, ale pomarzżyć morzżna.

z moichh zakuópowychh rozwarzżań wyrwał mnie głos pani: „to by było na tyle. myślę, rzże ta powtuórka bardzo się wam przżyda. do zobaczenia juótro”.

czym prędzej wybiegłam z klasy, by jak najszybciej znaleźć się w domuó. kiedy kluócz zgrzżytał w drzżwiachh, a ja dotykałam mosięrzżnej klamki, poczuółam lekki niepokuój. zza drzżwi mieszkania dobiegał rzżałosny płacz mojego na oguół rozchhisteryzowanego młodszego brata. jakierzż było moje rozczarowanie, gdy mama oznajmiła mi, rzże

z naszychh zakuópuów przżez najblirzższy tydzień nic nie będzie, bo mały ma anginę i trzżeba go otoczyć szczeguólną opieką. rzżegnajcie moje uópatrzżone uóbrania.

następnego dnia na chhistorii kruólowa zrobiła kartkuówkę z poprzżedniej lekcji. wszyscy skrzżętnie pisali, a ja… no cuórzż, trzżeba było uówarzżać. moje zakuópy to mrzżonki, a jedynka z chhistorii będzie prawdziwa.