Rozwiฤ zujesz dyktando:
„O krรณlewnie czarodziejce”
Pewien krรณl miaล bardzo piฤknฤ cรณrkฤ, ktรณrฤ niezmiernie kochaล i rozpieszczaล. Krรณlewna miaลa wszystko, czego tylko zapragnฤลa. Kiedy wyrosลa, ojciec powiedziaล jej, ลผe nadszedล czas, aby wyszลa za mฤ ลผ. Nie chciaลa siฤ na to zgodziฤ i postanowiลa, ลผe wyjdzie tylko za tego, ktรณry okaลผe siฤ od niej zrฤczniejszy, mฤ drzejszy i naprawdฤ jej siฤ spodoba. Zaczฤli siฤwiฤc na dwรณr krรณla zjeลผdลผaฤ chฤtni do oลผenku z krรณlewnฤ . Przybywali z bliska i z dalekaโ krรณlowie, ksiฤ ลผฤta, piฤkni i bogaci panowie. Ona jednak ลผadnego nie chciaลa i biegajฤ c po ogrodzie, wesoลo ลpiewaลa:- Nie bฤdzie mnie miaล ลผaden, nie bฤdzie! Tych, ktรณrzy starali siฤ o jej rฤkฤ wyลmiewaลa, ลผe sฤ za grubi, albo za chudzi, ลผe zbyt wielcy, albo zbyt mali, ลผe za bladzi, lub za rumiani. Wielu z nich wystawiaลa na prรณbฤ. Jednemu kazaลa przynieลฤ wody, ktรณrej pilnowaล siedmiogลowy smok; innego posลaลa po zลote jabลka na lodowฤ gรณrฤ; jeszcze inny otrzymaล polecenie nawleczenia na sznurek gwiazd. ลปadnemu nie udaลo siฤ speลniฤ zachcianek krรณlewny. Przybyล teลผ na dwรณr krรณlewicz Siลa, ktรณry uchodziล za wielkiego czarownika. Krรณlewna oczarowaลa go swojฤ urodฤ tak bardzo, ลผe postanowiล, sobie, iลผ zrobi wszystko, byle tylko jฤ zdobyฤ.