Żabka i ważka

Żabka udała się dziś na łąkę. Bardzo lubiła zjadać owady, takie jak: ważki, motyle, muchy, itd. W pewnej chwili ważka przeleciała jej przed nosem i, zanim żabka zdążyła ją zjeść, ważka powiedziała do niej: „Hej”.
Żabka znieruchomiała ze zdziwienia. Ważka powiedziała do niej „hej”? I mówi sobie: przesłyszałam się?
– Co mówiłaś?! – zapytała głośno żabka.
– Nie krzycz tak! – oburzyła się ważka.
– Nie boisz się mnie? – zapytała żabka.
– Nie.
– Przecież mogę cię zjeść. – zdziwiła się zielona żabka.
– Możesz, ale po prostu się nie boję – odpowiedziała ważka. – Nigdy nie miałam przyjaciela ani przyjaciółki. A teraz mam okazję kogoś poznać.
– A twoi rodzice?
– Oni nigdy mi nie pozwalają wychodzić z domu, bo boją się, że może zjeść mnie taka żaba, jak ty.
– To dlaczego ich nie posłuchałaś i wyszłaś?
– Bo mi się nudziło i cały czas musiałam być w domu.
– Ok.
– Pobawimy się w chowanego? – zaproponowała ważka.
– Ale ty możesz latać i ukryć się na drzewie.
– A ty możesz mnie zjeść.
– Ok. To ja szukam. I obiecuję, że cię nie zjem – odpowiedziała żabka.
I zaczęły zabawę.