Marudny książę

W zamku wysokim jak Himalaje mieszkał książę, który nie lubił bajek. Mówili o nim mały Michałek, oprócz bajek nie lubił też chałek. Zawsze był naburmuszony i na wszystkich obrażony. A najgorszą dla niego karą był smażony w tłuszczu makaron posypany prażoną cebulką i z pomarańczy potartą skórką. Wieczorem, kiedy kładł się do łóżka mama chciała mu szeptać bajeczki do uszka. On mrużył oczy i krzywił usta i krzyczał do mamy:,, ta bajka jest pusta i nie ma sensu, krasnoludki są głupie, wróżki nie istnieją i to nie prawda, że lew głośno żłopie.” Jedyną rzeczą, którą Michał lubił, to grać na konsoli w grę, w której jaskiniowiec mamuta ubił. Całymi dniami siedział przy konsoli, pił coca colę i pożerał chrupki z fasoli. Cały się zgarbił, miał krzywy kręgosłup, był blady jak mumia, choć mama by chciała, żeby był prosty jak słup. Gdy spojrzał do lustra, zobaczył swe odbicie, aż się sam przestraszył ,że marnuje życie. Od tamtego czasu postanowił się poprawić, chciał znów żyć jak dziecko więc zaczął się bawić.