polana

Pewnego razu, gdzieś w malutkim miasteczku, w pewnym lesie żył sobie żuk. Żuk ten miał rodzinę – córkę Hanię i żonę Helenę. Sam zaś miał na imię Michał. Żuczki mieszkały w małych norkach w tych lasach i nikt nie zakłócał im porządku. Lecz niedawno przyszedł mały chłopiec ze swą rodziną na spacer do lasu. Miał on łopatkę, którą grzebał w ziemi. Tak kopał i kopał i poszedł w inne miejsce. Na nieszczęście był tam dom żuków. Żuk Michał to zauważył i ostrzegł rodzinę przed niebezpieczeństwem. W ostatniej chwili wszyscy uciekli, a chłopiec zanurzył łopatkę w ziemi. Biedna rodzina żuków. Helena z Hanią przeżywały utratę norki, a Michał myślał gdzie się schować, gdzie odnajdzie dom dla rodziny. Wyruszyli w podróż za nowym domem. Przeszli przez lasy, góry, rzeki, aż dotarli tu- na pewną polanę. Helena uznała to miejsce za przeurocze, a Hania za przepiękne. Michałowi też się podobała i wszyscy uznali, że tu zostaną. Rodzina żuków bardzo długo mieszkała na polanie i nikt nie zakłócał ich spokoju.