Mały chłopiec i jego przyjaciel

Na dnie niedużego kufra ze złotymi haftami oraz metalowymi okuciami leżała malutka zabawka. Był to ołowiany żołnierzyk w wyblakłym ubranku z pękniętą lewą nogą. Dawno temu przy kubraczku miał złote guziczki, a jego buzia pokryta była różowym rumieńcem. Teraz samotny, bez swej baletnicy spoczywał na dnie kufra. Mały Kuba szukając w dziadkowym kufrze skarbów, właśnie natknął się na żołnierzyka. Oglądał również inne ciekawe przedmioty: małą szablę, czerwony samochodzik oraz bardzo dużo drewnianych klocków. Jednak to żołnierzyk był tym, który Kuba chciał zabrać do domu. Wyciągnął po niego rączki i przytulił mocno do serca, obdarzając go czułością i przyjaźnią. Żołnierzyk tak bardzo był szczęśliwy, że postanowił odwdzięczyć się Kubie najlepiej, jak umiał. Od tej pory już zawsze był blisko chłopca i sprawiał, że uśmiech nie schodził mu z twarzy, nawet wtedy, gdy mały Kubuś zamienił się w dużego Kubę.