Etos Rycerski

Rycerze należeli do najbardziej fascynujących postaci w historii ludzkości. Prowadzili ciekawe życie, mieli własny system wartości. Nie wystarczyło mieć zbroi, konia i brać udziału w walkach. Rycerz musiał również stosować się do wielu zasad, co nieraz było bardzo uciążliwe i wymagało od niego niemałych poświęceń. Wspomnienie o takich postaciach jak Roland, Jurand ze Spychowa, Jan Skrzetuski, Michał Wołodyjowski do dziś budzi wzruszenie i skłania do zastanowienia się nad pytaniem , czy kodeks rycerski obowiązuje i dzisiaj? Sądzę, że nie można na to pytanie odpowiedzieć jednoznacznie. Bowiem niektóre elementy etosu rycerskiego obowiązują do dziś, inne zaś zostały zapomniane.
Średniowieczny rycerz nie był gołosłowny, dotrzymywał przyrzeczeń, nie kłamał. Jeśli Roland przysiągł wierność królowi Karolowi Wielkiemu, walczył do ostatniej kropli krwi. Jeśli Jurand ze Spychowa przysiągł największym wrogom, że stanie bez broni u zamkowych wrót i ukorzy się przed Zakonem, dotrzymał słowa. Szacunek dla słowa, wierność przysiędze były dla rycerza czymś niezwykle ważnym. Prawda była świętością, złamanie przysięgi graniczyło z utratą dobrego imienia. Dziś zalewa nas wiele zbędnych słów płynących z telewizorów, trybun i mównic. Często składane są obietnice bez pokrycia.
Z pewnością nadal cieszy się popularnością ideał braterstwa towarzyszy broni. Żołnierze lub policjanci często podkreślają, że nie zostawiają rannych towarzyszy i wolą zaryzykować własne życie, niż opuścić swoich kolegów. Wierność należała do najważniejszych cech charakteryzujących dobrego rycerza.
Zadaniem rycerz była obrana słabszych, uciskanych. Dziś każdego dnia swe domy opuszczają tysiące osób, których głównym zadaniem jest niesienie pomocy innym ludziom. Pracują w komendach, szpitalach, hospicjach i instytucjach o podobnym charakterze. Nie są to wielcy, niezwykle silni mężczyźni, którzy w lśniących zbrojach mkną na cudnych rumakach, ale zwykli ludzie , którzy stają się rycerzami walczącymi o poprawę warunków, w jakim żyjemy.
W świetle przedstawionych argumentów można stwierdzić, że etos rycerski w całej swej okazałości nie przetrwał do naszych czasów, jednak jego elementy nadal są żywe. Trzeba jednak pamiętać, że nie żyjemy w piętnastym wieku i zalecenia średniowiecznych władców i poetów trzeba dostosować do dzisiejszych warunków. Jeśli kodeks rycerski nadal obowiązuje, to w bardzo zmienionej formie.