Rzeźba stojąca – 1

Temat postaci stojącej pojawiał się w rzeźbie kamiennej od najdawniejszych epok. Choć dzieła przedstawiały ten sam motyw, motyw człowieka, to sposób jego przedstawiania zmieniał się w czasie i odzwierciedlał tym samym światopogląd i wartości wyznawane w danym okresie. Stąd w starożytnym Egipcie dominowały wizerunki faraonów, w starożytnej Grecji bohaterowie mitologiczni, a w średniowieczu postacie biblijne. Sztuka starożytnego Egiptu podporządkowana była kanonom, a rzeźba nie była wyjątkiem od tej reguły. Dlatego „Mykerinos z żoną”, dzieło wykonane z szarogłazu powstałe w okresie starego państwa około 2500 lat przed naszą erą, stanowi przykład monumentalnej figury króla Mykerinosa z małżonką Chamerernebti w pozycji kroczącej. Postacie są ukazane w sposób sztywny oraz wyidealizowany. Są ubrane w dostojne szaty, ich twarze nie wyrażają szczególnych emocji. W porównaniu z innymi rzeźbami z okresu starożytnego Egiptu zaskakująca jest wielkość małżonki króla — jest ona niemalże tego samego wzrostu, a nie, jak zazwyczaj, o wiele mniejszą figurką. Mimo to, w zestawieniu z dziełami z innych epok, „Mikerinos z żoną” wydaje się bardzo statyczny, nieanatomiczny, schematyczny, co podkreśla powagę funkcji władcy oraz jego status w społeczeństwie.