Balladyna.

W książkach, które są przerabiane przez nas w trakcie nauki szkolnej przedstawiani są bohaterowie dobrzy i źli. Każda książka ma morał i jakiś sens. Na pewno przeczytanie każdej książki niesie jakieś przesłanie, czegoś nas uczy i pozwala nam na przemyślenie co w życiu jest ważne, a co mniej ważne. Takie zderzenie dobra ze złem najbardziej uderza w lekturze „Balladyna” Juliusza Słowackiego. Są tam ukazane dwie siostry, mające tę samą matkę i tak samo z miłością są wychowane, ale jednak charaktery mają różne. Alina jest delikatna , szczera i miła, a mimo to ginie z rąk złej siostry. Balladyna jest żądna pieniędzy i władzy. Wobec matki i siostry jest oschła i nieprzyjemna. Nie liczy się z cierpieniem innych i z łatwością przychodzi jej czynienie krzywdy. Jest od początku zła i przebiegła. Po zabiciu siostry dręczą ją wyrzuty sumienia, ale nie powstrzymuje jej to przed zostaniem zoną Kirkora i przenosinami do zamku. Balladyna staje się coraz bardziej okrutna w dążeniu do utrzymania władzy. Pod koniec książki okazuje się, że zło nie popłaca, że za zło uczynione musi ponieść karę. Balladyna jako królowa, jest zmuszona wydać na siebie trzykrotny wyrok śmierci jako karę za popełnione krzywdy i zbrodnie. Książka „Balladyna” uczy nas, że zło , które uczynimy innym powróci do nas. Los wyrówna z nami rachunki, zadba o sprawiedliwość. Władza oparta na zbrodni i krzywdzie długo się nie utrzyma.