Łęcka lalką

Izabela Lalką ? Na pozór zbyt idealna… Panna Izabela była niepospolicie piękną kobietą. Wszystko było w niej oryginalne i doskonałe, figura kształtna, wzrost więcej niż średni, nosek prosty, zęby perłowe, włosy bujne w odcieniu popielatym, a oczy ciemne rozmarzone, lub pełne iskier szczęścia robiły niesamowite wrażenie. Ale, ale czy to piękno można znaleźć w jej sercu? Otóż nie, córka Tomasza pomimo bycia wizualnym cudem miała serce twarde jak kamień. Miała zbyt duże mniemanie o sobie. Sądziła, że wszystko jej się należy. Była pustą salonową Lalką na co wskazuje cytat: ,, Gdyby ją kto szczerze zapytał czy jest świat, a czym ona sama? niezawodnie odpowiedziałaby, że świat jest zaczarowanym ogrodem, a ona- boginią czy nimfą uwięzioną w formy cielesne”. W zacytowanym fragmencie można zauważyć kontrast pomiędzy rzeczywistością a wyimaginowanym światem Izabeli co wskazuje na to, że to o niej mowa w tytule.