Słowo wstępne, Polska Piastów

Ludy słowiańskie osiedliły się pomiędzy Odrą a Dnieprem. Podstawą organizacji społecznej była wielopokoleniowa rodzina, gdzie rządził najstarszy z rodu. Był kapłanem i składał ofiary bogom – siłom przyrody, spośród których najważniejsza była matka-ziemia. Słowianie łączyli się we wspólnoty sąsiedzkie zwane opolami. Organizacje plemienne przekształcały się w państwa.
W połowie IX w. państwem Polan rządziła dynastia piastowska. Siemowit rządził Wielkopolską. Jego następca, Lestek, podbił plemię Goplan, przyłączył Mazowszan i sandomierskich Lędziców z Grodami Czerwieńskimi. Jego syn, Siemomysł prawdopodobnie podporządkował sobie część Pomorza.
Pierwszym opisanym w kronikach władcą państwa Polan był Mieszko. Odziedziczył kraj zwany już Polską (ok. 200 tys. km2). Cesarstwo niemieckie chciało nawracać pogan (chcieli podporządkować Polskę swojemu biskupstwu w Magdeburgu), więc Mieszko przyjął chrzest w 966 r. w Gnieźnie. Poślubił czeską Dąbrówkę.