Kózka Żanety.

W dużej wsi żyła chorowita babunia. Miała małą   wnuczkę Żanetę, która co wieczór przychodziła do swej babci, żeby dać jej rzeczy, których potrzebowała. Były to między innymi suszone ziółka, lukrowne, chrupiące ciastka i warzywa. W pewien wieczór spotkała zabłąkaną kózkę. Postanowła wziąść ją do domu, aby dawała im co dzień mleko. Mama się bardzo ucieszyła, gdy zobaczyła małą kózkę. Dała jej dach nad głową i dobrą, świeżą trawkę. Odtąd Żaneta codziennie po przyjściu od chorej babuni bawiła się z nowym zwierzątkiem.