Bycie niewidzialnym

Wielu z nas chce choć na chwilę ukryć się, stać się niewidzialnym. Ale czymże byłby świat bez ciebie. Powiesz, że i tak gdy znikniesz nikt tego nie zauważy. Nic bardziej mylnego. Każdy z nas tworzy część wielkiego dzieła, którym jest życie. Nie można tak po prostu zniknąć. Spójrz przez okno. Co widzisz? Drzewa poruszające się na wietrze, kwiatki zapylane przez pszczółki, trawę o kolorze soczystej zieleni, niebo będące niczym rwąca rzeka. To wszystko ma tu swoje ukryte i bardzo ważne miejsce. Nie może tak po prostu zniknąć. Powiesz, że przecież nikt nie zauważy zniknięcia jednego, czy dwóch kwiatów. To prawda, jednak gdy zniknie jedna osoba, znikną i inne. Wyobraźmy sobie olbrzymi mur składający się z wielu cegieł. Jedna z tych cegieł zostaje wyjęta. Co wtedy się stanie? Powiesz, że nic. Przecież to jedna, niewinna cegiełka, ale to nieprawda. W tym miejscu, w którym była ta cegła pozostanie wieczna dziura. Czy tego naprawdę chcesz? Wiecznej dziury? Każdy nas jest taką cegłą. Jeżeli zdecydujesz się wycofać i odejść bez pożegnania, zostanie właśnie taka dziura i pustka. Nie pozwól, by tak się stało. Nie bądź niewidzialny.