Charakterystyka Stasia Tarkowskiego – 3

Opisywana postać cechuje się: zaradnością (po wyrwaniu się z rąk porywaczy, nastolatek podejmuje decyzję o wędrówce w stronę oceanu), szybkością działania (błyskawicznie podejmuje decyzję, by zabić lwa i Arabów, choć później gnębią go wyrzuty sumienia: Myślał o zabiciu Gebhra, Chamisa, Beduinów i podnosząc oczy w górę, mówił ze ściśniętym gardłem: „Ja to dla Nel zrobiłem, Panie Boże, dla Nel!…” oraz sprytem i inteligencją (wyprowadza w pole Gebhra i Idrysa wykorzystując ich niewiedzę). Syn pana Tarkowskiego wykazuje się niezwykłą odwagą, wyruszając po chininę dla małej Nel: Chłopiec przypomniał sobie słowa młodego Murzyna: „Kali się bać, ale pójść”. I powtórzył sobie to samo: „Będę się bał, ale pójdę”, chłopiec dba również o dziewczynkę w czasie całej podróży: Stasiowi kręciło się w głowie, tchu brakło w piersiach i oślepiał go piasek. Ale zdawało mu się chwilami, że słyszy płacz i wołanie Nel, więc myślał tylko o niej. Jest bardzo odpowiedzialny, gdyż prowadzi całą karawanę. Oprócz tego przejawia się u niego tolerancja, traktuję Kalego i Meę jak równych.