O Olafie:

Daleko na północy, gdzie morska woda ma kolor fiołków, a przy tym, zimna jest tak bardzo, że nawet palec z ledwością można do niej włożyć, mieszkał na małej chatce ubogi rybak. Zajął syna, jedynaka, który nosił imię Olaf. Był on wyjątkowo ruchliwym i ciekawskim chłopcem. Pływał jak ryba, biegał po okolicznych skałach i rafach, zbierał muszle, szukał skarbów, budował fortece z piasku. W zimie urządzał wyścigi saneczkowe, ścigał się na nartach z pięknymi renami o rozłożystych rogach. Wszędzie było go pełno i dlatego też, wszyscy w okolicy dobrze znali Olafa. Pewnego dnia, w czasie jednej że swoich podróż nad brzeg morza, Olaf znalazł na piasku małą piszczałkę. Widocznie morze wyrzuciło ją na brzeg. Instrument wydał się chłopcu niepozorny. Piszczałka była mała, miejscami mocno zniszczona. Miała jednak w sobie coś, co nie pozwoliło Olafowi wyrzucić jej z powrotem do morza.