Wiersz o Niepodległości

Jedenasty listopada, gdy w jesieni liść opada, pokój niech wśród nas zagości, bo to dzień Niepodległości! Niechaj radość w nas zakwitnie, zaśpiewajmy hymn wybitnie! Polsko, nie jesteś skuta już ciężkim łańcuchem, boś odrodziła się z nadziei duchem. Gdy człowiek człowieka okrutnie zniewolił, to jedenasty dzień go wyzwolił. I nasze Polaków marzenia o wolności doczekały się w końcu sprawiedliwości! I wtedy myśl powstała nam taka, to będzie na zawsze dzień dla Polaka! Lecz gdy odmienią się znów losy świata, gdy tej historii nie opowie nam tata, gdy przyjdzie znowu iść nam w bój szalony, gdy w krwawą godzinę zabiją nam dzwony, to zakończymy tych smutków szlochania i doczekamy następnego Polski zmartwychwstania! Bo flaga Polski jest biało-czerwona, przez każdego Polaka dumnie niesiona. Gdyż biały kolor to źródło niewinności, natomiast czerwony krwi i żarliwości. Więc drogi Polaku, ciesz się z wolności i świętuj z nami dzień Niepodległości!