,,Prawdziwy przyjaciel””

Pewna księżniczka Honorata, marzyła o cudownym przyjacielu, który będzie jej towarzyszył do końca życia. Codziennie w swoim zamku, rozmarzała się nad tym, który człowiek będzie godny jej przyjaźni. Pewnego dnia, Honorata pojechała na urodziny swojej cioci, która była królową całego kraju. Bardzo była tym ucieszona, gdyż myślała, że spotka tam swoją bratnią duszę. Ubrała się jak najbardziej prestiżowo i modnie, aby wzbudzić uwagę innych ludzi.
Niestety na urodzinach żadna z będących tam osób nie przypadła jej do gustu, gdyż żadna nie była wystarczająco prestiżowa. Księżniczka była bardzo niezadowolona z tej sytuacji. Następnego dnia, zdecydowała się na przejażdżkę do parku. Honorata, ponieważ dalej nie miała przyjaciół, nie opanowawszy swoich emocji zaczęła szlochać. Wtedy przyszedł do niej pewien chłopak, który był biedny ale bardzo dobry. Zapytał się księżniczki- ,,Czy wszystko dobrze?”. Odpowiedziała-,,Nie! Nie mogę znaleźć bratniej duszy, nikt nie jest tak dobrze ubrany jak sobie wymarzyłam”. Chłopak wiedział jak ją pocieszyć-,, Słuchaj, nie wygląd jest najważniejszy w człowieku, lecz to jaki jest, trzeba umieć ocenić człowieka nie po jego wadach, lecz po jego zaletach. Spróbuj nie patrzeć na wygląd, lecz na wnętrze człowieka, a wtedy spotkasz wielu przyjaciół”. Po chwili odszedł, a księżniczka zrozumiała co jest ważne w człowieku. Od tamtego momentu Honorata zaprzyjaźniła się z chłopcem, który zmienił jej pogląd na świat. I wy pamiętajcie o morale tej bajki. ,,Bo prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie”.