Żyrafa, żółw i hipopotam

Żółw żre żółte żonkile, żeby żyrafa zeżarła róże. A róże są w rurze, a rura jest duża, żyrafa jest głodna, co ma zrobić biedactwo? A żółw rządzi królestwem, a sam jest królem, ma żonę żółwicę, która jest królową. Żyrafa prosi Henryka Hipopotama, który był duży, żeby wlazł do rury po róże. Za to ma żyrafa dać Henrykowi przyjaciela – żubra. Dodatkowo rzekę do pływania i pudło różnorodnych rzeczy. Henryk się zgadza, chociaż dwie tony waży. Buduje helikopter i leci do rury po róże. Żółw sobie siedzi na tronie, na szczycie góry i jeszcze krzyczy, że ma najgorzej. Tymczasem Henryk wskakuje do rury i sięga po róże, chyba się uda – hipopotam spina uda i robi cuda. Wyciągnął dwie róże , trzy mu zostały ,wyciągnął wszystkie. Szybko! Chwały! Dał wszystkie żyrafie, żyrafa zjadła, a Henryk powiedział jej coś na ucho. I od tego czasu było tak: Żyrafa żre żółte żonkile, żeby żółw zeżarł róże.