co to teraz

Nagle zatrzymał się świat, wszystko wokół się zatrzymało. Słońce już grzeje mniej i już nie jest wesołe ale smutne. Chmury chowają się po niebie i świat zaprzestał jakby na chwilę oddychać. Wszystkie dzieci tęsknią za nauką i nauczycielami. Mają już dość nauki na odległość. Twarze są smutne a w ich uśmiechu nie dostrzegamy już żywego wyrazu .Jest to uczucie budzące niepokój. Cóż teraz będzie? Czy nadal czyha na nas zagrożenie wśród którego znów się nie odnajdziemy a może przyjdzie znów wspólny czas relaksu i nauki.Każdy uczeń i nauczyciel tęskni za harmidrem , hukiem i hałasem, który panował w codziennym życiu uczniów i nauczycieli.Teraz każdy dostrzega , że nauka to nie harówka ,ale” rzecz” o którą warto zadbać a przede wszystkim rzecz której brakuje uczniowi i nauczycielom. Popatrzmy wokół a dostrzeżemy ,iż to co się zepsuło trzeba nie na chwilę, ale na zawsze w trudzie i w spokoju naprawić.Trzeba, aby znów żyć wśród ludzi u których jest nam dobrze oraz u przyjaciół, których już dawno u nas dawno nie ujrzeliśmy.