Zguba

Późnym wieczorem gdy księżyc srebrzyście świecił, nad brzegiem Ruczaju siedziała urocza dziewczyna. Smutne oczy zamknęła i głośno płakała. Zgubiła swój srebrny łańcuszek który dostała od wujka Zygmunta. Szukała dziewczyna biżuterii wszędzie i w kuchni i w pokoju. Na grządkach w ogródku, przy studni, na hamaku i na dachu. Zasmucona więc płakała i wśród gwiazd pomocy szukała.
Usłyszała ją wróżka co nocami spała przy jej łóżku. Dobrze znała tę dziewczynę i ochoczo chciała pomóc.
Pomalutku więc przybiegła, niosąc w ręce zgubiony łańcuszek. Leżał sobie pod poduszką kiedy dziewczę słodko spało.