Brązowy rycerz

To był pogodny dzień, rycerze szykowali wałachy do bitwy. Byli też żółty i brązowy rycerz. Król wydał rozkaz, żeby bronili zamku. Żółty wciąż się przechwalał, że ma różowy miecz i jest niezwyciężony. Brązowy rycerz był uważny i patrzył na wszystkie strony. Nagle zobaczył wrogich rycerzy jadących na wałachach i lecących na nietoperzach. Zatrąbił w trójkątny róg ostrzegając mieszkańców zamku. Rycerze razem z królem próbowali pokonać wroga. Żółty rycerz przyłączył się do obrony zamku. Wspólnie udało im się pokonać przeciwnika. Król mianował brązowego rycerza na księcia. Książę nazwał zamek Srebrzyk i rozdawał miski zupy jarzynowej walecznym rycerzom. Aż pewnego dnia rycerze zobaczyli, że zbliża się burza. Grzmoty i pioruny były coraz bliżej zamku. Książę i rycerze szybko schronili się w zamku o urokliwej nazwie Srebrzyk i wypuszczając różnokolorowe latawce przegonili burzę. Taka była historia brązowego rycerza.