Zmartwienie żubra

Żubr Żelisław żalił się żałośnie żabie Żanecie, że niedobrze jest w skwarze żerować w futrze. Żar nie sprzyja żerowaniu w tak rzeczywiście grubym żakiecie. Żerowanie w skwarze o tej porze roku niejednego zmorzyć przecież może. Zwierzę męczy się i prycha, kto wspomoże żubra szklanką chłodnego picia? Żaba Żaneta, żwawo skacząc, rzekła do żubra Żelisława: Żubrze, żubrze wskoczże do żywej wody, dostąpisz odżywczej ochłody! Żubr Żelisław w lejącym się z nieba żarze, nie może jednak podejść żwawym krokiem do żaby Żanety, zdjąłby zatem futrzany żakiet, jest jednak za słaby! Męczy się po dziś dzień w żarze żałosny żubr Żelisław i myśli o przeprowadzce gdzieś bliżej górzystych, zadrzewionych żerowisk dla żubrów.