Modrzew

W lesie przeważnie każdy zbiera grzyby i jagody. Rzadko ktoś dostrzeże, że na otwartej przestrzeni, gdzie dobrze operuje słońce, rośnie modrzew europejski. Kiedy jego siewka trafi na ziemię, błyskawicznie pnie się w górę. Już wtedy staje się ambitnym drzewem, pragnącym znaleźć się blisko chmur.

Modrzew dąży do tego, aby przerosnąć swoje koleżanki sosny. Już wtedy, gdy jest małą roślinką, starannie się do tego przygotowuje. Jego korzenie mocno wrastają w ziemię. Smukły i prosty pień otacza spękana i łuszcząca się kora. Zimą jest ona jak kożuch, chroniący go przed przymrozkami. Korona modrzewia przybiera kształt stożka.

Jest jak młodzież, która podąża za modą. Można powiedzieć, że lubi się przebierać. Wiosną na jego gałązkach obok szyszek pozostałych z poprzednich sezonów pojawiają się zielone igły, które jesienią najpierw żółkną, a potem opadną. Wtedy zaczyna hartować się, a jego słoje twardnieją. Natomiast jego drewno słynie z tego, i jest zwięzłe, a stolarze mogą wykonać z niego trwałe rzeczy.