Kartka

Pusta kartka w długie linie pomału zapełnia się słowami. Każde słowo z mojej głowy biegnie z przecinkami. Tu przecinek, tam przecinek, a . pośrodku burza, z której każde słowo się wynurza. Słowa w zdania wnet układam i już mam opowiadanie. Będzie ono o księżniczce, która wybrzydza na śniadanie. Nie chce jajka, majonezu..
Krzyczy! Dajcie mi ciasteczko z kremem i lodami, posypane kuleczkami. Trochę pieprzu i kapusty, bo mój brzuszek jest już pusty. Kuchareczka żwawo biega i donosi wciąż to nowe jedzenia wykwintne i wyborowe. A księżniczkę brzuch już boli, suknia z boku pęka. Już księżniczka zachmurzona krzyczy na kucharkę. Dosyć tego, już nie zjem niczego!
Morał z tego taki, nie objadajcie się dzieciaki.