Uparty kruk

Żył kiedyś duży kruk, który miał gruby dziób. Lubił żreć jagódki oraz borówki. Uwielbiał rządzić w borze i często był w złym humorze. Uparty był to kruk. Regularnie urządzał zbiórki i żądał posłuszeństwa od wszystkich stworzeń wokół. Wzbudzał powszechny strach, zarówno u tchórzliwych królików, jak również u walecznych jeży. Aż w końcu do puszczy przybył orzeł, który latał wyżej niż kruk. W pierwszej chwili kruk przeraził się, że orzeł zagraża jego rządom, ale wkrótce oba ptaki zaprzyjaźniły się. Orzeł był zawsze w dobrym humorze, co urzekło kruka. Kruk już przestał upokarzać żyjące wokół zwierzęta. Poczuł wewnętrzny spokój i życzliwość do wszystkich okolicznych ptaków, a także do królików, jeży oraz innych ssaków żyjących od stuleci wśród drzew i krzaków. Zwierzęta pokochały obu skrzydlatych przyjaciół. W borze zapanował pokój i harmonia.