O harcerzach

Harcerstwo, jako ruch, ma za sobą długą i bogatą historię. Sięga ona pierwszej połowy XIX wieku. Harcerki i harcerze kontynuują tradycje poprzedników, chcąc dorównać ich postawom i zaangażowaniu w różnych dziedzinach życia. Młodzi ludzie uczeni są szacunku wobec każdego człowieka. Harcerstwo upowszechnia takie wartości, jak: wolność, prawda, równouprawnienie, przyjaźń, tolerancja. Harcerze noszą mundury, co na pewno wyróżnia ich w tłumie. Mają też swoje charakterystyczne symbole. Najbardziej rozpoznawalnymi są krzyż harcerski, lilijka i chusta harcerska. Organizacja ma też swój hymn, śpiewany przy okazji specjalnych wydarzeń, świąt państwowych czy na zwykłych zbiórkach. Znamienny jest jego tytuł: „Wszystko co nasze Polsce oddamy”. Istnieje również takie zjawisko, jak obrzędowość harcerska. Składają się na nią takie elementy jak: nazwa drużyny, barwy drużyny, sposób powitania lub pożegnania (może być okrzyk), przyrzeczenie. Każda drużyna sama decyduje o tym, jakie i ile elementów obrzędowości wprowadza u siebie. Harcerze są dumni że swoich barw i symboli. Noszą je z dumą. Harcerstwo to grupa opierająca się na budowie hierarchicznej. Mamy tutaj chorągwie, które dzielą się na hufce, a te z kolei na gromady, na które składają się drużyny, aby wreszcie dojść do kręgów. Te ostatnie mogą łączyć się na szczepy. Rota przyrzeczenia harcerskiego jest niezmienna od lat. Złożenie jej czyni młodego człowieka prawdziwym harcerzem, a jej słowa, o Bogu, Polsce, służbie, prawie i posłuszeństwie – zobowiązują. Harcerz stawiany bywa często za wzór. Mówi się, że prawdziwy harcerz nie kłamie, broni słabszych i jest wierny zasadom, którym przysięgał.