Dyktando o grze w dwa ognie

Chciałabym opowiedzieć wam dzisiaj historię przyjaciół, którzy mieszkają na jednym osiedlu. Osiedle to jest blokowiskiem, dlatego jest tam dużo chłopców i dziewczynek w podobnym wieku. Większość z nich chodzi do tej samej szkoły podstawowej. Przyjaciele po skończonych zajęciach szybko biegną do domu, aby odrobić lekcje i zjeść obiad. Popołudnia spędzają zawsze na dworze, bawiąc się w różne zabawy. Jedną z ich ulubionych zabaw z piłką jest gra w dwa ognie. Do tej zabawy bardzo często dołączają tatusiowie. Przyjaciele dzielą się na dwie drużyny, tata Żanety i tata Huberta pełnią w tej grze rolę tak zwanych matek. Ich zadaniem jest zbijanie dzieci z drużyny przeciwnej, czyli uderzenie w nich piłką, albo podanie piłki do dziecka ze swojej drużyny. Każde dziecko ma trzy życia. Jeśli ktoś został zbity już trzy razy, musi zejść z boiska. W momencie, gdy wszystkie dzieci zostały już zbite, na boisko wchodzi osoba, która odgrywała rolę matki. Taka osoba ma już sześć żyć i musi się pilnować, aby nie przegrać. Wygrywa drużyna, której tak zwana matka nie dała się zbić. Przyjaciele bardzo lubią grać w dwa ognie. Czasami siedzą do późna na podwórku i rano nie mogą wstać do szkoły.