Dyktando o lekturze Pan Tadeusz

„Pan Tadeusz” to jedno z największych dzieł polskiej literatury. Treść utworu przenosi czytelnika do sielskiej krainy, w której bursztynowy świerzop i biała gryka dostarczają czytelnikowi wrażeń estetycznych. Jest to świat, w którym rządzi szlachta, przestrzegająca dawnych obyczajów. Przedstawiciele tej klasy uważają, że ich korzenie sięgają starożytnej Sarmacji. Strój szlachty cechuje się dbałością o szczegóły. Wielu z nas nie ma pojęcia, czym jest żupan, kontusz czy bonżurka. Na tle szlachty wyróżnia się hejnalista Jankiel, który cudownie grał na cymbałach. Bohaterowie lektury to postacie ciekawe, barwne, wyraziste. Szczególnie interesującą postacią jest Jacek Soplica, nieustraszony hulaka, który przemienia się w zakonnika, przenoszącego tajne wiadomości. Musi on odpokutować winę, jaką jest zabójstwo Horeszki.

Czytając „Pana Tadeusza” musimy zwrócić uwagę na jego budowę. Czytelników urzeka trzynastozgłoskowiec, piękne porównania homeryckie. Wytrawny czytelnik doszuka się w tekście homofonów i hiperboli. Trzeba pamiętać także, że Mickiewicz zastosował heksametr, którego twórcą był Homer. Cecha charakterystyczną heksametru jest obecność trochejów i daktyli, które ułatwiają odbiór tekstu.