Dyktando o mechaniku

Mechanik samochodowy to bardzo ważny zawód, choć przez wielu niedoceniany. Niektórzy postrzegają mechanika jako niechlujnego mężczyznę, wiecznie ubrudzonego smarem i śmierdzącego. Uważają także, że to niewykształcony człowiek, który nie zna się na literaturze. Ubrany w zielony drelich mężczyzna krząta się wokół samochodów w oświetlonym halogenami garażu. Każdego dnia zmaga się z uprzykrzonymi klientami, którzy twierdzą, że znają się na samochodach lepiej niż on. Ohydy warkot silnika jest dla nich błahostką. Ciche stukanie w silniku to hałas nie do zniesienia, niemalże huk. Czyhają na błędy w diagnostyce, analizują działania mechanizmów, testują hamulce i wsłuchują się w drgania wahadła. Rozhisteryzowani, niezadowoleni z efektów naprawy, wymachują kluczem hydraulicznym, stukają w urządzenie rozruchowe i gniotą blachę własnych samochodów, wygrażając mechanikowi i zarzucając mu nieudolność. Kwestionują zasadność wymiany wahaczy. Zżymają się, kiedy mechanik twierdzi, że gaśnica nie ma homologacji. Twierdzą, że mechanik jest ohydnym, chytrym hochsztaplerem, który tylko czyha na ich pieniążki. Skruchę okazują dopiero wówczas, gdy ich pojazd pracuje lepiej niż nowy.