Dyktando o narciarzach

Tatry stanowią najwyższą i najciekawszą samoistną grupę łańcucha karpackiego. Wokół gór znajdują się Podhale, Orawa, Liptów i Spisz. Główny grzbiet tatrzański biegnie z zachodu na wschód, odchylając się na przemian ku północy lub południu. W Tatrach panują bardzo dobre warunki do uprawiania narciarstwa i snowboardingu. Choć średnie temperatury są niższe niż na nizinach, silne mrozy są rzadkie i niedokuczliwe dzięki względnej suchości powietrza, które odznacza się dużą zawartością ozonu. Powiat tatrzański leży u podnóża Tatr i jest najbardziej atrakcyjnym regionem dla turystów odwiedzających Tatry. Do powiatu tatrzańskiego zalicza się także trzy wsie Spisza: Czarną Górę, Jurgów, Rzepiska. Początki narciarstwa w Tatrach wiązały się z turystyką narciarską. Pierwsi turyści pojawili się w tym regionie w końcu XIX wieku. Za pierwszego polskiego profesjonalnego narciarza uważa się S. Barabasza, który był także założycielem Zakopiańskiego Oddziału Narciarzy Towarzystwa Tatrzańskiego. Skonstruowanych przez siebie nart używał pierwotnie podczas polowań i wycieczek górskich. Technikę jazdy na nartach opanował po przybyciu do Zakopanego w 1894 roku, który to rok stanowi początek rozwoju narciarstwa w Polsce. Rozwój narciarstwa został zahamowany przez wybuch I wojny światowej. Po odzyskaniu niepodległości narodził się pomysł powołania do życia Polskiego Związku Narciarskiego. Wśród rodzajów narciarstwa uprawianego w Tatrach znajduje się bieg. Skoki należą do konkurencji, w której o osiągnięciu zwycięstwa decydują dwa czynniki: długość skoku oraz styl, w jakim został wykonany. Fun Carving to najbardziej ekstremalna jazda na krawędziach. Nie używa się tu kijków, nie ma ściśle określonych reguł wykonywania skrętów. Tory jazdy są dość urozmaicone, aż do jazdy w górę stoku.