Dyktando o nauczycielu języka polskiego

Pewna szósta klasa w szkole podstawowej w Radomiu ma najwspanialszą nauczycielkę języka polskiego, która jest również ich wychowawczynią. Lekcje języka polskiego z naszą panią Anną nie są nudne. Zawsze w sposób ciekawy prowadzi z nami zajęcia i potrafi dotrzeć do każdego z nas z osobna. Nasza klasa najbardziej lubi omawianie lektur szkolnych, ponieważ oprócz podawania czasu i miejsca wydarzeń, jak również charakterystyki bohaterów pierwszoplanowych, drugoplanowych i epizodycznych, robimy, najczęściej w grupach, prace plastyczne do tej lektury. Pamiętam, jak w czwartej klasie omawialiśmy „Tajemniczy ogród” i nasz kolega z grupy narysował na dużym bristolu gila. Wszyscy byli bardzo zdumieni, ponieważ wyszedł mu naprawdę piękny. Oczywiście dostaliśmy za tę pracę szóstki. Najmniej lubimy jednak gramatykę. Może dlatego, że wcale do najłatwiejszych nie należy, ale jak się ją zrozumie, to już nie wydaje się trudna. Nasza nauczycielka języka polskiego jest naprawdę bardzo dobrym człowiekiem i nauczycielem. Można do niej zwrócić się z każdym problemem i nigdy nas samych z tym nie zostawia. Gdy czegoś nie potrafimy lub nie rozumiemy, to zawsze tłumaczy nam od nowa. Jest po prostu wspaniała. Życzę wam takich nauczycieli, jak nasza pani od języka polskiego.