Dyktando o oznakach wiosny

Wiosenna pogoda to często pogoda w kratkę. Dla wielu jest to jednak ulubiona pora roku, ponieważ cały świat budzi się do życia. Pogoda początkowo nie rozpieszcza. Na niebie kłębią się chmury burzowe, siąpi kapuśniaczek, rzadko przebijają się promienie słoneczne. Krople dżdżu osiadają na gałęziach drzew. Gżegżółki przeglądają się w nich jak w lustrze. Z dalekich krajów przybywają ptaki, które spędzają tam zimę. Obserwatorzy przyrody mogą dostrzec między modrzewiami jaskółki i kukułki, które radośnie śpiewają. Wróble zakładają gniazda. Na drzewach pojawiają się pierwsze zieloniutkie liście. Powietrze pachnie deszczem. Wieczorami słychać kumkanie żab i ropuch. Na drzewa wspinają się rzekotki. Przy stawach i rzekach obserwujemy ohary, mandarynki, hełmiatki zwyczajne i podgorzałki. Budzą się także pszczoły, które fruwają nad polami kiełkującej pszenicy. Kiedy słońce przygrzewa coraz mocniej, robi się też cieplej. W ogrodach kwitną przebiśniegi, a następnie krokusy i inne wiosenne kwiaty. Wszędzie unosi się zapach bzu, macierzanki, róż. W świeżych kopcach można ujrzeć krety, które szukają dżdżownic. Wszystkie rośliny i zwierzęta odczuwają radość z tego, że zima wreszcie się skończyła.