Dyktando o współczesnym patriotyzmie 2021

Każdego roku w listopadzie, kiedy w kalendarzu przypada Narodowe Święto Niepodległości, w przestrzeni publicznej – w sondażach, komentarzach i reportażach – krąży pytanie o rozumienie patriotyzmu. Ten tradycyjny utożsamiamy z bohaterstwem, hartem ducha i przezwyciężaniem słabości. Wiąże się on też przeważnie z pochwałą heroicznych czynów i kultywowaniem cnót. Na kartach dziejów Rzeczypospolitej można znaleźć wiele chlubnych momentów, które są dla nas źródłem dumy z bycia Polakiem i przysparzają nam radości i chwały. Pamięć o odważnych ludziach i przełomowych wydarzeniach zachowujemy dla siebie i przekazujemy potomnym.
Współcześnie, kiedy już nie musimy chwytać za oręż, wykształca się nowy wzorzec patriotyzmu. Spójrzmy na jego przejawy. Dla przeciętnego Polaka uważającego się dziś za patriotę ważne jest uczciwe życie, zdobycie wykształcenia, zaangażowanie na rzecz lokalnej wspólnoty, mądre korzystanie z budżetu obywatelskiego, pójście na wybory. Na co dzień kupuje on w polskich sklepach i u lokalnych dostawców, korzysta z usług rzemieślników. Bierze udział w zbiórkach charytatywnych i akcjach sprzątania, wspiera cele humanitarne, kocha przyrodę, jest życzliwy dla innych, rozważnie używa słów, nie hejtuje. W chwilach ważnych dla kraju założy odzież w narodowych barwach, a może także zaopatrzy się w gadżety z orzełkiem.
Dobrze to wszystko rozumiał kardynał Stefan Wyszyński, pasterz narodu polskiego w trudnych czasach. Wciąż żywe są jego słowa sprzed czterdziestu lat: „Często słyszymy zdanie: »Piękną i zaszczytną rzeczą jest umrzeć za Ojczyznę«. Jednakże trudniej jest niekiedy żyć dla Ojczyzny. Można w odruchu bohaterskim oddać swoje życie na polu walki, ale to trwa krótko. Większym niekiedy bohaterstwem jest żyć, trwać, wytrzymać całe lata”. Oto kwintesencja polskiego patriotyzmu.