Dzień Wiatru

Wiatr. 15 czerwca każdego roku obchodzimy Światowy Dzień Wiatru. Wiatr może być naszym przyjacielem, sprzymierzeńcem, jak i wrogiem, niszczycielską siłą natury. Taki przeciwnik to odgórnie przegrana walka. Ale skupmy się dzisiaj na pozytywach płynących z towarzystwa wiatru na naszej planecie. Zacznijmy jednakże od tego, czym jest wiatr? Wiatr to ruch powietrza. Powietrze to nasze życie, które przecież zaczyna się i kończy na pierwszym i ostatnim oddechu. Powietrze to dostarczyciel tlenu, a bez tlenu nie ma życia. Powietrze=życie i już! Człowieka wiatr fascynował od zawsze, przecież Ikar i Dedal wzbili się w powietrze wykorzystując siłę wiatru. Już w Kodeksie Hammurabiego pojawiają się wzmianki o wiatrakach, a był to ok. 1750 r. p.n.e. Wiatr to czysta energia, odnawialna, a raczej nigdy się niekończąca. Jest darmowa i niewyczerpywalna. Do pomiaru i opisu siły wiatru korzystamy ze skali Beauforta, która pozwala ludziom na całym świecie ocenić stan zjawisk na lądzie, wysokość fali i strukturę morza, aby właściwie sklasyfikować daną sytuację pogodową związaną z wiatrem. To bardzo wygodne i komfortowe dla komunikacji. Po co nam wiatr? Prozaicznie, do suszenia prania – nic tak nie pachnie, jak pościel suszona na wietrze. Do sportów – takich jak żeglarstwo, surfing, kitesurfing czy windsufing (wind – to wiatr w języku angielskim). Dla dzieci do puszczania latawców. Dla ludzi i zwierząt do ochłody w czasie upałów. Do poruszania się w powietrzu – balony, szybowce, lotnie. Do przepowietrzania miast i rozpraszania zanieczyszczeń. I, naturalnie, nie możemy zapomnieć o energii wiatrowej, przecież Polska jest jednym z krajów najszybciej rozwijających się w tym zakresie. Na ten temat można by napisać osobną pracę i to niejedną. Celowo również pominąłem jego destrukcyjną możliwość i siłę. Oszczędzę Wam tego teraz. Mam za to nadzieję, że lekko przybliżyłem Wam temat wiatru, który jest nam tak bliski i z nami nierozerwalny, że aż czasami sobie tego nie wyobrażamy i o tym nie myślimy. A przecież warto.