Gbur

Wieczór był ciepły. Postanowiłam pójść do lasu. Przechadzając się leśną ścieżką, napotkałam przedziwną postać. Miał kędzierzawe, dłuższe włosy, wyłupiaste oczy i charakterystyczny pieprzyk na długim i szerokim nosie. Napotkana postać to krasnolud Gburek. Był on samotnikiem. Nikt go nie lubił. Zachowywał się niegrzecznie względem innych. Był małomówny, nieczuły i nie towarzyski. Użalał się nad swoim losem. Postanowiłam udzielić mu rad, aby mógł żyć w towarzystwie przyjaciół. Gburkowi pożyczyłam poradnik dobrego wychowania. Po przeczytaniu poradnika  jego charakter uległ przemianie. Zrobił się kulturalny, uprzejmy, koleżeński, komunikatywny i wrażliwy. Zdobył wielu przyjaciół. Jedną z nich była urocza, przepiękna, dobroduszna krasnoludka  o imieniu Bogumiła.