Historia o Prometeuszu

Bóg Zeus uważnie obserwuje co dzieje się na Ziemi. Prometeusz postanawia stworzyć ludzi. Tworzy ich z gliny, a Atena daje im życie. Ludzie nic nie umieją, chowają się w jaskiniach i marzną. Prometeusz duma, jak tu można pomóc ludziom i uczy ich przeróżnych, potrzebnych im rzeczy. Zeus postanawia odebrać Prometeuszowi władzę nad ludźmi i zwołuje w tym celu zgromadzenie. Prometeusz zabija byka na ofiarę i dzieli na dwie połówki. Mówi Zeusowi, żeby wybrał, którą ofiarę ludzie będą składać bogom. Zeus wybiera kości i wnętrzności. Mocno rozgniewany postanawia ukarać Prometeusza za jego zuchwałość. Odmawia więc ludziom ognia. Później jednak Prometeuszowi udaje się zdobyć ogień dla ludzi z rydwanu boga słońca. Uradowani ludzie z wielką chęcią używają ognia do swoich celów. Prometeusz uczy ich pracy, uprawy roli i daje im zwierzęta do wykorzystania w ich pracy. Zeus znów postanawia ukarać Prometeusza. Z pomocą innych bogów stwarza Pandorę. Hermes ofiaruje Pandorze szkatułkę i rozkazuje jej wejść do domu Epimeteusza. A ten, uradowany życzliwością bogów, przyjmuje ją pod swój dach i w niedługim czasie bierze ją za żonę. Pandora każdego dnia mówi Epimeteuszowi, by otworzył puszkę. Epimeteusz w końcu ulega jej żądaniom. Z puszki wychodzi dużo różnych gadów, płazów, węży i pająków i rozchodzi się po Ziemi. Pandora zamyka puszkę już na zawsze. Ziemia jest teraz zatruta chorobami, cierpieniem i śmiercią. Zeus każe Hefajstosowi uwięzić Prometeusza. Zostaje on przykuty do skalnej ściany Kaukazu. Prometeusz bardzo cierpi, lecz nie zamierza prosić bogów o litość. Każdego dnia przylatuje do niego sęp, wysłany przez Zeusa i rozszarpuje mu wątrobę, która za każdym razem znów odrasta. W pewnej chwili Herakles dostrzega Prometeusza przypiętego do skały i strzałą zabija krążącego nad nim sępa. Później uwalnia tytana. Prometeusz wraca na Olimp i pozostaje opiekunem i obrońcą ludzi.