Jacek Soplica – 1

Czytelnik po raz pierwszy poznaje Jacka Soplicę jako bernardyna Robaka. Jego od początku postać owiana jest tajemnicą, nie wiadomo, skąd dokładnie przybył na Litwę i jaka jest jego przeszłość. Krążyły plotki, że służył w wojsku ze względu na liczne blizny i jego sposób poruszania oraz wypowiadania się. Dopiero w Księdze X ksiądz wyjawił prawdziwą tożsamość i opowiedział swoją historię. Za młodu był on ubogim szlachcicem, który zakochał się w Ewie Horeszkównie. Znany był z awanturnictwa i hulanki. Chodził na uczty do jej ojca, Stolnika Horeszki, który zwodził Jacka i dawał mu fałszywą nadzieję na ślub z córką. Jednak Soplica nigdy wprost nie poprosił, ponieważ bał się ośmieszenia. Ostatecznie jednak Jacek dostał czarną polewkę, co było znakiem odmowy ręki Ewy. Zrezygnowany Jacek, chcąc zapomnieć o Ewie, wyjechał i poślubił matkę Tadeusza, której jednak nigdy nie kochał i zaczął nałogowo pić. Z tego powodu kobieta umarła z rozpaczy. Gdy pewnego razu Jacek przejeżdżał koło zamku Horeszków, zobaczył, że został on napadnięty przez Moskali. Walka trwała całą noc, a rano Pan Stolnik wyszedł ze strzelbą na ganek. Soplica w przypływie nienawiści zastrzelił głowę Horeszków i stał się za zgodą Rosjan władcą zamku.