kukułka Jagódka

Kukułka Jagódka budowała gniazdo. Nosiła w dziobie duże ilości patyków z brzózki, po czym uważnie układała je w koronie gruszy, gdzie szumiał urokliwie delikatny wietrzyk. W czasie wędrówki poczuła, że wypada jej piórko. Z przerażenia upuściła źdźbło turzycy, które spadło na runo leśne. Zaczęła grzebać w próchnie, chcąc odszukać zgubę. Niestety, w jej drogę weszły żuk i mrówka, które w mgnieniu oka uciekły z trawą na czułkach. Kukułka straciła równowagę, nie wiedziała, co odzyskać najpierw – piórko czy listek turzycy. Z pomocą przybył żubr Bożydar, który właśnie przeżuwał w paszczy najróżniejsze gatunki traw. Wskazał Jagódce drogę do warsztatu, w którym kuny zajmowały się przyczepianiem piórek, a sam podarował jej kilka listków kostrzewy, gałązek buka i szyszek modrzewia.