Kura Ula

Kura Ula mieszkała w kurniku w województwie lubuskim. Lubiła ona żuć różową gumę o smaku truskawkowym. Pewnego razu guma ciągutka zakleiła jej dziób. Kura spanikowała. Wzięła nóż i rzuciła się z nim na gumę. Mimo usilnych starań, Ula nie umiała przeżuć zawartości dzioba, a nóż tylko uszkodził jej delikatne piórka. Wydając cudaczne i zaskakujące dźwięki, udała się do sąsiadki -kuny Józefiny po pomoc. Zastukała dziobem w okno i ujrzała wesolutką córkę przyjaciółki – Bogumiłę. Miała duszę na ramieniu i zachmurzoną minę, bała się, że przestraszy dziecko. Odwróciła się i stanęła oko w oko z Józefiną, która na widok Uli zaczęła dusić się ze śmiechu. Zasmucona kura wzruszyła ramionami i już chciała udać się w drogę powrotną, gdy zobaczyła kunę niosącą jej pół szklanki wody. Ula duszkiem wysączyła napój i poczuła ulgę. Cukier z gumy rozpuścił się i wesolutka kura śmiała się rubasznie wraz z przyjaciółką.