Lorax

„Lorax” to tytuł jednego z fajniejszych filmów animowanych, jakie udało mi się zobaczyć. Głównym bohaterem opowieści jest Ted, nastoletni chłopiec, który żyje w mieście, w którym nie ma prawdziwych drzew. Babunia opowiada chłopcu o mężczyźnie, który przyczynił się do zniszczenia lasów. Mężczyzna ten za młodu wyruszył w podróż w poszukiwaniu celu w życiu. Pewnego dnia zauważył polankę z mnóstwem różnokolorowych, puszystych drzew. Z puchu tych drzew robi mięciutką tkaninę, z której produkuje „chciaki” – rzecz, którą każdy chce mieć. Przed katastrofą ostrzega go Lorax, strażnik lasów i opiekun drzew, któremu nie podoba się ta sytuacja. Mężczyzna się tym nie przejmuje i dalej sprzedaje „chciaki” dla zarobku. Chce produkować więcej i więcej, wiec zakłada fabrykę, która szybciutko się rozrasta. Pewnego przedpołudnia ścięte zostaje ostatnie drzewo. Lorax smutny, że nie udało mu się ocalić lasu, opuszcza ze zwierzętami to miejsce. Głównemu bohaterowi – Tedowi, udaje się spotkać tego mężczyznę i okazuje się w dodatku, że posiada on cudowny skarb – ostatnie ziarenko drzew. Mężczyzna przekazuje chłopcu ziarenko i mówi mu, żeby zasadził je na głównym placu. Chłopiec wykonuje swoją misję i przekonuje mieszkańców, że warto sadzić drzewa. Loraxem może być każdy z nas, warto zostać strażnikiem lasów zanim będzie za późno.