Marzenie z dzieciństwa

Będąc dzieckiem zawsze chciałam być reżyserką i scenarzystką. I powiem wam, że prawie się udało. Może nie zarobkowo i fachowo, ale w zaciszu domowym. Bowiem u nas zawsze jest zabawa udana, gdy układamy historyjkę od rana. Potem tworzymy wspaniałe stroje i tutaj wkraczają do pomocy rączki moje. Stroje wykonane przez każde z nas osobna cieszy nasze oczy. Kłapouszek przez mamę uszyty taki mały, słodki i znakomity. Hubert zrobił strój policjanta Lego z kartonu i bibuły, drogi kolego.
Sceneria również powstała z naszego pomysłu cała.
Gdy stroje są już przygotowane czas na historii odgrywanie.
Znakomita zabawa dla wszystkich domowników, a ja spełniam po cichu i choć w małym kawałku swe pragnienie z dzieciństwa.