Matecznik – 1

„Pan Tadeusz” to epopeja napisana z perspektywy emigranta tęskniącego za ojczyzną. Dlatego, aby przywołać miłe wspomnienia i skojarzenia, Adam Mickiewicz stworzył Soplicowo i bohaterów w taki sposób, aby odzwierciedlali najważniejsze staropolskie cnoty. Już sam dworek w Soplicowie odzwierciedla charakter jego mieszkańców. Brama do budynku jest „na wciąż otwarta”, pokazując tym samym gościnność jego właściciela. Sędzia zawsze wychodził osobiście powitać nowo przybyłych gości, nawet Hrabiego, chociaż pozostaje z nim w sporze, oraz nawet podczas obecności Rosjan po zajeździe. Głowa rodu dba, żeby w Soplicowie zachowane były tradycje oraz ład społeczny. Praca zaczyna się ze wschodem, a kończy z zachodem słońca. Szlachta ubiera się w typowy strój, na który składa się kontusz, czapka i szabla. Rozrywki, takie jak polowania i grzybobranie zawsze przeprowadzane są w ten sam sposób, a hierarchia obowiązuje nie tylko podczas uroczystych wieczerzy, ale także podczas spacerów. Jedynym wyjątkiem od tej reguły są śniadania.