Ognista woda

Kolumna uzbrojonych okrętów pruła wodę. Przewodniczyły im trzy potężne pancerniki, obciążone wieżami i dużą liczbą amunicji. Były to: Gneisenau, Scharnhorst i również  Bismarck. W środku kolumny płynął ciężki lotniskowiec Graf Zeppelin. Na jego burtach były  przyspawane punkty karabinów przeciwlotniczych. Na pokładzie marynarze pucowali piękne Messerschmity i Junkersy. Za nim przecinały taflę morza szybkie niszczyciele Hermielin, V 170, jak i również krążowniki Lebrecht Maas i Konigsberg. Płynęły też malutkie kutry torpedowe. Wszyscy odważnie zmierzali w stronę, którą im nadawał główny dowódca kolumny. Nagle rozległ się warkot Angielskich samolotów, na co niemalże natychmiast odpowiedziały żółte błyski wylatujące z pięćdziesięciotonowej góry stali zwanej Bismarck. Silniki samolotów wybuchały rzucając setkami odłamków. Spadały one wzbijając duże gejzery wody. Jednak jedna machina klekocząc strzępami przestrzelonego skrzydła powoli zniżała lot ni to lecąc ni to spadając. Wypuścił torpedę. Ruszyła wprost w środek pływającego fortu. Wpiła się w żelazne cielsko Gneisenau i rozerwała go w pół. Olej wyciekał do morza. Marynarze skakali. Woda przez olej i pożar zrobiła się ognista. To była dosłownie paląca się woda.