Powtórkowi z u, ó

Niby najprostsze reguły – jak twierdzi polonistka, a jednak tak dużo dopuszczających za dyktanda i kartkówki z tego materiału. Jak tu spamiętać, wyjątki i inne słówka, których nie da się wyjaśnić. Ówdzie, ówczesny – kto dziś używa słów takich…a my musimy je znać i umieć zapisać. Kuje, rysuje, notuje – bo – uje się nie kreskuje, -ówka przez ó, a jednak skuwka, zasuwka…jak tu się myli. Dobrze, że na końcu wyrazu zawsze u, bo z początkiem bywa różnie – zazwyczaj u, ale ósemka, bo osiem, ówdzie… Maluję rysunki, by łatwiej nauczyć się danej reguły, uczę się z kart ortomagicznych, bo mam dobrą pamięć wzrokową, ćwiczę pisanie, a wyniki nieudane.