„Pracuś Kubuś”

Pracuś Kubuś raz pracując, rozciął ucho podśpiewując.nlPowód tego był wręcz błahy, skupić się nie umiał na tym.nlWszystko robił byle jak, nieuważnie, czasem wspak.nlKichał często przy tym żwawo, z nożem w ręku bijąc brawo.nlBo nasz Kubuś, nasz koleżka, był kucharzem w mieście Mieszkanli pracując bardzo ciężko, robił wszystko wciąż zbyt prędko.nlKażdy, kto go długo znał, wiedział, że on zawsze chciał,nllecz nierzadko też był leniem, z nietypowym uczuleniem.nlNa kurkumę, jęczmień, żyto, gdy mu zlewu nie umyto.nlZrzędził przy tym dość poważnie, wywołując z każdym waśnie.nlTaki dziwny był nasz Jakub, lecz doceniał go ów szef,nlranę swą opatrzył dzielnie, zatamować umiał krew.