Przysłowia ortograficzne

Uje się nie kreskuje, a jak nie słuchasz to dostajesz dwóję, a dwóje się kreskuje!
Ciężko dźwigać, żal porzucić.
Gdy Trzej Królowie ciepłem darzą, gospodarze o wiośnie gwarzą.
Strzeżonego Pan Bóg strzeże.
Bliższa ciału koszula, niż sukmana.
Dlatego dwie uszy, jeden język dano, iżby mniej gadano, a więcej słuchano.
Dopóty dzban wodę nosi, dopóki mu się ucho nie urwie.
Gdzie dwóch Polaków, tam trzy zdania.
Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta.
Kuć żelazo, póki gorące.
Lepiej dmuchać na zimne, niż się gorącym sparzyć.
Reguła prosta, że aż osłupia: kto się wymądrza, ten się wygłupia.
Umarł król, niech żyje król.
Z dużej chmury, mały deszcz.
Zgoda buduje, niezgoda rujnuje.