Szlachta

Szlachta, która powstała z przekształcenia rycerstwa wykształciła własny styl życia. Charakterystyczna dla tego stanu była dbałość o strój. Starali się zawsze nosić czystą bieliznę, która miała świadczyć o dobrym wychowaniu i ogładzie. Uważali, że kontakt z wodą nie jest korzystny dla zdrowia, dlatego zamiast zażywać kąpieli, używali perfum i pudru do zatuszowania nieprzyjemnego zapachu i brudu. Oprócz tego, odznaczali się barwnym ubiorem. W szafie szlachcica znajdował się żupan, kontusz, pas kontuszowy, zakrzywiona turecka szabla, czapka z piórami. W ich zachowaniu można zauważyć skłonność do sztuczności i teatralizację podstawowych, codziennych czynności. Gustowali w dostojnych, wystawnych spotkaniach i ucztach, połączonych z tańcami i dobrą zabawą. Odznaczali się gościnnością, dlatego często spotykali się w większym gronie przy suto zastawionym stole. Dania podawane przez gospodarzy były wykwintne. Często serwowali dziczyznę, kaszę, miód pitny, a posiłki często przeplatano spożywaniem napojów alkoholowych. Wyznawali ideologię sarmatyzmu. Renesansową chęć poznania świata i zdobycia wiedzy o człowieku zastąpili konserwatyzmem i ksenofobią. Dążyli do umocnienia tradycyjnych wartości: religii, narodu, hierarchii. W swoich działaniach inspirowali się obyczajami Europy Zachodniej. Byli przekonani o swojej doskonałości i często wyolbrzymiali swoje zasługi. Ich postępowanie przyczyniło się do upadku Rzeczpospolitej.