Terapia poznawczo-behawioralna

Terapia poznawczo-behawioralna opiera się o techniki zmiany zachowań oraz techniki interwencyjne mające na celu zmianę myślenia. Stosowana jest na przykład w przypadku zaburzeń nastroju, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej (wraz z zaburzeniami koncentracji uwagi), zaburzeń lękowych, obsesyjno-kompulsywnych, odżywiania czy w przypadku nadużywania substancji psychoaktywnych. Co ciekawe niektóre z powszechnie stosowanych przez rodziców metod wychowawczych wywodzą się właśnie z nurtu psychologii behawioralnej – chociażby popularny swego czasu (a do tej pory zalecany z przypadku terapii całościowych zaburzeń rozwojowych, takich jak autyzm) system żetonowy, który w wielu domach przybrał postać przymocowanych na lodówce tablic motywacyjnych z przyklejonymi do nich uśmiechniętymi i smutnymi buźkami, albo słoneczkami i chmurkami. Zresztą sama idea nagrody i kary to czysty behawioryzm, choć w chwili obecnej coraz częściej krytykowane jest właśnie takie podejście, ponieważ nie wspiera ono budowania relacji między rodzicem a dzieckiem.